Η ΔΑΠ από τους καναπέδες των club και από πάσης φύσεως άλλον καναπέ καλεί τους φοιτητές να στραφούν ενάντια στον αγώνα των δικοιητικών υπαλλήλων και της δημόσιας και δωρεάν παιδείας. Αυτή η αφίσα της δεν θα μπορούσε να χαρακτηρίζει καλύτερα τη γενικότερη στάση της δεξιάς παράταξης απέναντι στο δημόσιο πανεπιστήμιο, αλλά και να αποδειχθεί πιο προφητική από ποτέ, με τις τελευταίες εξελίξεις στα πανεπιστήμια να είναι στο προσκήνιο και τη ΔΑΠ να προσπαθεί να στρέψει τους φοιτητές κατά του αγώνα για την υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα του πανεπιστημίου, ακολουθώντας πιστά τη γραμμή της μητέρας ΝΔ και της κυβέρνησης γενικότερα. Η ΔΑΠ λοιπόν καλούσε τότε τους φοιτητές να μην σκέφτονται τι τους προσφέρει το δημόσιο πανεπιστήμιο και αναρρωτιέμαι, κρίνοντας από τη γενικότερη στάση της παράταξης, απευθύνεται άραγε στις παροχές του δημόσιου πανεπιστημίου προς τον φοιτητικό κόσμο; Αυτές που μέρα με τη μέρα περιορίζονται όλο και πιο πολύ;
- Στις εστίες που κλείνουν και στις οποίες μπαίνουν όλο και αυστηρότερα κριτήρια;
- Στις λέσχες που ιδιωτικοποιούνται και αποκλείουν κόσμο και κοσμάκη από τη σίτηση;
- Στην καταπάτηση του ασύλου; Στην πιθανή καταβολή διδάκτρων;
- Στα συγγράμματα που περιορίστικαν σημαντικά τα τελευταία χρόνια και υπάρχει περίπτωση να αποκτούνται στο μέλλον επί πληρωμή;
- Στην έλλειψη αποσπασμένων καθηγητών και στην αδυναμία πραγματοποίησης των πρακτικών ασκήσεων;
- Στην είσοδο εργολαβιών στα δημόσια πανεπιστήμια;
- Στην απόλυση διοιηκητικών υπαλλήλων και καθηγητικού προσωπικού;
Αν θεωρούν τις παραπάνω παροχές δεδομένες, μάλλον ζούνε σε έναν άλλον κόσμο τα παιδιά και κάνουν τα στραβά μάτια μπροστά σε ένα πανειστήμιο που πέφτει όλο και πιο χαμηλά χρόνο με τον χρόνο. Η ΔΑΠ καλεί τους φοιτητές να σκεφτούν τι κάνουν αυτοί για το πανεπιστήμιο τους. Κρίνοντας πάντως από τη στάση και τις πράξεις της δε θα έλεγα ότι γίνονται και πολλά. Αντίθετα η ΔΑΠ έχει αποδείξει εδώ και χρόνια το ρόλο που έχει αναλάβει στα πανεπιστήμια. Καλλιεργώντας ένα απολιτικ κλίμα γίνεται ο μεγάλος νταβατζής της κυβερνητικής πολιτικής και όχι μόνο, ευνοώντας με οποιονδήποτε τρόπο την εφαρμογή της στα πανεπιστήμια. Από την αρχή του ακαδημαϊκού έτους στο προσκήνιο της πανεπιστημιακής ζωής βρίσκονται οι απολύσεις των διοικητικών υπαλλήλων με τη ΔΑΠ τον πρώτο καιρό να αδιαφορεί τελείως για το ζήτημα και να προσπαθεί να σαμποτάρει με οποιονδήποτε τρόπο τις δημοκρατικές διαδικασίες, είτε με το να μην εμφανίζεται σε Δ.Σ. τμημάτων, είτε με το να απαξιώνει το θεσμό και τον χαρακτήρα των φοιτητικών συνελεύσεων.
Λάσπη και προπαγάνδα τα εργαλεία της, με αποκορύφωμα την ηλεκτρονική κάλπη που έστησε υπέρ του ανοίγματος των σχολών. Η ιστοσελίδα αυτή παρουσιαζόταν σαν πρωτοβουλία φοιτητών, που όπως αποδείχθηκε αργότερα στήθηκε και διαχειροζόταν από τα κεντρικά της ΟΝΝΕΔ, νεολαίας της ΝΔ. Και αυτό ήταν το λιγότερο. Φάνηκε ακόμη ότι δεν υπήρχαν μέτρα ασφαλείας στην ψηφοφορία κι έτσι ο καθένας μπορούσε να ψηφίσει όσες φορές ήθελε, κρίνοντας το λιγότερο αναξιόπιστα τα αποτελέσματα της, αν όχι στημένα για προφανέστατους λόγους. Περισσότερα εδώ.
Σήμερα (Νοέμβριος 2013) το μότο της ΔΑΠ, που το διαβάζουμε στις αφίσες της είναι: "Βγες μπροστά. Για να αλλάξει κάτι πρέπει να συμμετέχεις. Γίνε η αλλαγή". Βέβαια όλα αυτά μοιάζουν απλά λόγια του αέρα καθώς οι ΔΑΠίτες ούτε μπροστά βγαίνουν για να διεκδικήσουν κάτι ουσιαστικό, ούτε έχει επιτευχθεί κάποια αλλαγή προς το καλύτερο στο χώρο των πανεπιστημίων. Ίσα ίσα, μία ολόκληρη κοινωνία παρακολουθεί τα τελευταία χρόνια το δημόσιο πανεπιστήμιο, να έχει παρακμάσει από την εφαρμοζόμενη πολιτική των τελευταίων ετών και την ολοκληρωτική απαξίωσή του από τις κυβερνήσεις. Οι ΔΑΠίτες δε, οργανώνουν αντισυγκεντρώσεις στα προπύλαια του ΕΜΠ φωνάζοντας για το άνοιγμα των σχολών τους που τελούν υπό κατάληψη εδώ και 3 μήνες περίπου και αδιαφορόντας για τα δεινά που θα επέλθουν με τις απολύσεις των διοικητικών και την γενικότερη απαξίωση της παιδείας, καθώς έχει αποδειχθεί ότι τα πανεπιστήμια θα είναι αδύνατο να λειτουργήσουν και να διαττελέσουν το ακαδημαϊκό τους έργο χωρίς τους διάφορους υπαλλήλους που θα το εγκαταλείψουν.
Δεν θα μπορούσαν βέβαια να κρατήσουν διαφορετική στάση καθώς έτσι θα έρχονταν σε σύγκρουση με τις θέσεις που οι ίδιοι σαν παράταξη προβάλουν, οι οποίες θέσεις όλως τυχαίως ταυτίζονται και με την πολιτική που εφαρμόζει ο πρωθυπουργός και η μαμά ΝΔ. Μία πολιτική που ευνοεί την κατάρευση και μόνο του πανεπιστημίου στηριζόμενη στις οικονομικές πολιτικές που ακολουθεί η κυβέρνηση. Λιγότερα δικαιώματα, λιγότερη ελευθερία, λιγότερη παιδεία, λιγότερο ακαδημαϊκό έργο με είσοδο εταιριών και εργολαβιών είναι τα πανεπιστήμια που θέλει η ΔΑΠ. Ένα πανεπιστήμιο για λίγους και μία παιδεία που θα είναι προνόμιο κι όχι δικαίωμα, μία εικόνα που μέρα με τη μέρα βλέπουμε να υλοποιείται μέσα από την εφαρμοζόμενη πολιτική. Αυτές λοιπόν ήταν οι θέσεις που προέβαλλαν πριν τις εκλογές του προηγούμενου Μαϊου:
1. Εισαγωγή της αξιολόγησης και χρηματοδότηση των ιδρυμάτων με βάση το ακαδημαϊκό έργο που παράγουν. Με λίγα λόγια, η εκπαίδευση και η παιδεία γίνεται εμπόρευμα και οι χρηματοδοτήσεις τους καθορίζονται με βάση τα παρακάτω κριτήρια. Βέβαια τα τελευταία χρόνια η χρηματοδότηση για τα πανεπιστήμια και την παιδεία είναι ελάχιστη και οι εργολάβοι που αναλαμβάνουν πολλές φορές τη διακίνηση του χρήματος κάνουν το κομμάτι τους με αυτά. Αναρρωτιέμαι που θα βρεθούν τα λεφτά για την πάγια και επαρκή χρηματοδότηση που διαλαλούν οι ΔΑΠίτες και πως θα κατοχυρωθεί η αξιοκρατική αξιολόγιση. Ποιοι θα αξιολογούν άραγε και με ποιά κριτήρια;
Απολύσεις, καταργήσεις μαθημάτων και κυρώσεις σε βάρος των διοικήσεων που δεν εφαρμόζουν τον "Νόμο" πάντα παρούσες...
2. Εδώ η ΔΑΠ ζητοκραυγάζει για την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου "ανομίας" και προχωρά κι ένα βήμα παραπέρα ζητώντας μέχρι και τη δημιουργία αστυνομικών τμημάτων μέσα στα πανεπιστήμια. Περιττά τα όποια σχόλια...Μη μας εκπλήσσουν λοιπόν οι έφοδοι των ΜΑΤ, που παρατηρούμε τον τελευταίο καιρό στις σχολές. Οι ΔΑΠίτες είναι πρόθυμοι να κάνουν μάθημα παρέα με τους αστυνομικούς... ΔΑΠ+ ΜΑΤ= L.F.E <3
3.Εδώ διαβάζουμε μία πραγματικά τρελή θέση της ΔΑΠ, στα όρια της σχιζοφρένειας. Αλλά δε με εκπλήσσει ούτε αυτή. Τους ξέρω... Κατανοούν λένε την ανάγκη για στέγαση των φοιτητών, αλλά δεν θα γίνεται σε δημόσιες εστίες πλέον. Λένε λοιπόν: "Βασικά χεστήκαμε για τις δημόσιες εστίες. Όποιος θέλει στέγαση θα πληρώνει για να βγάζουν και κάνα φράγκο κάτι φίλοι μας που στηρίζουν τον Αντώνη μας. Επίσης κατανοούμε οτι όλοι θέλετε να μένετε αλλά άμα έχει περισσότερη ανάγκη κάποιος άλλος καημένος, εσείς θα φεύγετε για να του δώσετε τη θέση σας. Άντε μείνετε σε κάνα παγκάκι, έλεος πια όλα τα θέλετε! Όχι μεσα στο πανεπιστήμιο όμως και το κάνουμε χώρο ανομίας. Θα βάλουμε τα ΜΑΤ να σας κάνουν ντα! Εμείς θα τη βγάζουμε σε ακριβά εστιατόρια και θα νοικιάζουμε τις ακριβές μας γκαρσονιέρες γιατί είμαστε άπλες!" (κάποια από τα παραπάνω λόγια έχουν ειπωθεί real life).
4. Κλασσική θέση, την οποία οι καραδεξιές κυβερνήσεις των τελευταίων ετών προσπαθούν να υλοποιήσουν με οποιοδήποτε τρόπο και οποιαδήποτε θυσία και το καταφέρνουν όλο και πιο πολύ μέρα με τη μέρα καταστρέφοντας τον χαρακτήρα του δημόσιου πανεπιστημίου και εξισώνοντάς το με τις ιδιωτικές σχολές.
5. Η ΔΑΠ εδώ φωνάζει έξω τα παλιά όργανα διοίκησης γιατί είναι όλοι συνδικαλιστές και ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ! Μπορώ να φανταστώ τον Άδωνι να φωνάζει κάτι τέτοια αν δεν το έχει κάνει ήδη. Από εδώ και πέρα λοιπόν θα μπαίνουν όσοι επιλέγει η ΝΔ, όπως έγινε και στην περίπτωση της ΔΤ και οι νέες διοικήσεις θα φροντίσουν για να φέρουν και επενδύσεις στα πανεπιστήμια μέσω των γνωστών φίλων τους που θα τα στάξουν και θα καρφώσουν και καμία σημαία της Coca-Cola στις ταράτσες των σχολών.
Σε ανακοινώσεις της τον τελευταίο καιρό η ΔΑΠ αναφέρόμενη στο ζήτημα των διοικητικών, σχολιάζει ότι "μία ολόκληρη κοινωνία παραμένει όμηρος μιας κατάστασης την οποία δεν δημιούργησε και δεν ευθύνεται". Η απάντηση μου είναι ότι αυτή η κοινωνία και δημιούργησε και ευθύνεται για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, όχι μόνο στα πανεπιστήμια αλλά γενικά στη χώρα. Όχι όμως με τον τρόπο που εννοούν οι ΔΑΠίτες αλλά μέσω των επιλογών μας και που επιτρέπουμε αποβράσματα σαν αυτούς να είναι στην επιφάνεια των πολιτικών εξελίξεων. Βασικά οι ίδιοι οι ΔΑΠίτες είναι όμηροι των δικών τους αποφάσεων και μιας ιδεολογίας την οποία ακολουθούν σαν τα πρόβατα που πάνε για σφαγή αλλά αυτό είναι άλλη συζήτηση. Βέβαια πολλοί στην τελική καταλήγουν από τη ΔΑΠ να γίνονται υψηλόβαθμα στελέχη της ΝΔ με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον Άδωνι Γεωργιάδη και πολλούς άλλους. Δείτε τι παιδιά βγάζει αυτή η παράταξη... Παλικάρια! Έχουμε ακόμη τις πελατειακές σχέσεις που πάνε κι έρχονται στο κόμμα, όπως για παράδειγμα αυτό ή και πιο απλά και καθημερινά για τη ΔΑΠ (και όχι μόνο) με αυτά τα ξεφτιλίκια.
Είναι γελοίο λοιπόν μία παράταξη η οποία είναι έρμαιο των πολιτικών αποφάσεων της κυβέρνησης να έρχεται να παριστάνει τον σωτήρα μέσα στα πανεπιστήμια. Και είναι το λιγότερο υποκριτικό, αυτή η παράταξη να περιτριγυρίζει τον εαυτό της με έναν απολιτικ μανδύα, ενώ στους κόλπους της καρποφορούν οι πολιτικές αποφάσεις ενός σάπιου πολιτικού συστήματος, που έχει καταστρέψει τα πανεπιστήμια και συνεχίζει να το κάνει με την περίσσια ανοχή των φοιτητών και των πολιτών γενικότερα. Ας ανοίξουν αν είναι έτσι τα πανεπιστήμια να αναλάβει το έργο της η ΔΑΠ να κάνουν και καμία εκδρομή στο Bansko γιατί μπορεί να τα εμποδίζουμε τα παιδια...
ΥΓ.1: Μη ξεχνάμε το γεγονός ότι η ΔΑΠ επέλεξε να ψηφίζει λευκό ή αδιαφορούσε στην καταδίκη της δολοφονίας του Π. Φύσσα πρίν λίγους μήνες. Αυτό έγινε στη σχολή μου αλλά και σε πολλές άλλες. Περισσότερα εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου