Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2013

Το προφίλ των σωτήρων μας

Με τις πολιτικές εξελίξεις να τρέχουν συνεχώς και τη χώρα να βρίσκεται σε έναν πολιτικό αναβρασμό, αποφάσισα να συγκεντρώσω και να σκιαγραφήσω το προφίλ των επιφανέστερων πολιτικών της επικαιρότητας, παρουσιάζοντας συνοπτικά το έργο, τις προσδοκίες και τις προοπτικές τους στον πολιτικό χώρο κι όχι μόνο. Έτσι για να είμαστε ενημερωμένοι πάνω κάτω και να ξέρουμε τι μας γίνεται...

Αντώνης Σαμαράς: Ο τωρινός πρωθυπουργός της χώρας, μετά την αποτυχία της Πολιτικής Άνοιξης σαν παράταξη, έκανε την καρδιά του πέτρα, επέστρεψε στη Ν.Δ. και ανέλαβε από τον Μάιο του 2012 να βγάλει τη χώρα από την κρίση. Μετά από πολλή προσπάθεια και με τη συμβολή και άλλων δυνάμεων, η χώρα έπεσε πιο χαμηλά από ποτέ, ξεφτιλίστηκε και διχάστηκε και η έξοδος από τη κρίση μοιάζει στα μάτια εκατομμυρίων πολιτών πιο μακρυά από ποτέ. Μόνο ο Αντώνης τη βλέπει να έρχεται παρέα με τον Στουρνάρα και την υπόλοιπη παρέα. Μετά το τσιγάρο γυρίζει και στον Βενιζέλο.
Έργα και κατακτήσεις του τα τεράστια ποσοστά ανεργίας, η κατασπάραξη της δημόσιας περιουσίας και του δημόσιου τομέα, το κλείσιμο της ΕΡΤ, μια ισοπέδωση της χώρας άνευ προηγουμένου και ένα πολλά υποσχόμενο Free Wi-Fi εγγύηση της σωτηρίας μας!

Προσδοκίες: Να μην γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση.
Προοπτικές: Να δουλέψει σε μία πιτσαρία που θα σκίσει! Με Free Wi-Fi.


Αλέξης Τσίπρας: Αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και λογικά μέλλοντας πρωθυπουργός. Από το 2012 μπήκε δυναμικά στο πολιτικό προσκήνιο της χώρας έτοιμος να ξεκινήσει με το λαό στο πλάι του μία επανάσταση, μία εξέγερση και έχοντας έντονα αντιμνημονιακές θέσεις για να φτάσει στα τέλη του 2013 να συναγωνίζεται το ΠΑΣΟΚ για το ποιος είναι τελικά πιο αντιμνημονιακός.
Έφτασε γενικά τον ΣΥΡΙΖΑ από κόμμα μειοψηφίας στη θέση της αντιπολίτευσης και κατάφερε να στρέψει τα media και την κυβέρνηση εναντίον του. Πάρα πολύ καλά αλλά κάπου χάθηκε η μπάλα στην πορεία.

Προσδοκίες: Να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση.
Προοπτικές: Αρχηγός σε ομάδα Cheer-leader!   


Ευάγγελος Βενιζέλος: Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και νυν αντιπρόεδρος της κυβέρνησης. Αν και δε γούσταρε πολύ τη Ν. Δημοκρατία και τον Σαμαρά, αποφάσισε να συνεργαστεί μαζί του για να σώσει ότι μπορεί να σωθεί από το αμαρτωλό κόμμα του. Αγχώδης και καθόλου ψύχραιμος, προσπαθεί να κρυφτεί (η πουτάνα) και η χαρά δεν το αφήνει. Όταν οι άλλοι τον κατηγορούν για τα σκάνδαλα τους κάνει καθρεφτάκι. Όταν τον ρώτησαν για το σκάνδαλο με τα υποβρύχια είπε ότι δεν έκανε τίποτα αυτός και  ότι ο Τσίπρας φταίει για όλα.
Κατάφεραν να θαφτούν όσο δε πάει με τον Σαμαρα πριν τις εκλογές αλλά τα βρήκαν τα αλάνια. Καλή καρδιά πάνω απ' όλα! Σίγα έτσι κι αλλιώς όλοι μαζί τα φάγαμε λένε οι δικοί του. Κατάφερε επίσης να φτάσει το ΠΑΣΟΚ στον πάτο εκεί που δεν υπάρχει πιο κάτω.

Προσδοκίες: Να αποδειχθεί πόσο μαλάκας είναι ο ελληνικός λαός και να βάλει ξανά το ΠΑΣΟΚ στη βουλή. Ή τουλάχιστον να την κάνει με αεροπλάνο αν δε γίνει το πρώτο.
Προοπτικές: Φυλακή με τον Μιχαλολιάκο παρέα.


Άδωνις Γεωργιάδης: Ο αγαπημένος τηλεβιβλιοπώλης που έχει κερδίσει τις καρδιές όλων των ελλήνων. Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Κατάφερε να κάνει μία σχετικά μικρή τούμπα, για τα δικά του δεδομένα και από εκεί που έθαβε τον Σαμαρά ενώ ήταν στο ΛΑΟΣ, να γίνει από τα μεγαλύτερα γλυφτρόνια του. Σήμερα εδρεύει στη θέση του υπουργού Υγείας κι έχει αναλάβει να συντηρήσει και να προστατεύσει τις γιαγιάδες που ψηφίζουν ΝΔ.
Κατάφερε σε χρόνο ρεκόρ να καταστρέψει το σύστημα υγείας της χώρας. Κατέχει ακόμη ρεκόρ περισσότερων θανάτων κατά τη θητεία του σαν υπουργός υγείας. Φήμες λένε ότι θα συμπεριληφθεί στα ρεκόρ γκίνες για τις περισσότερες τηλεοπτικές εμφανίσεις από κάθε άλλον πολιτικό, αλλά και για τις περισσότερες μαλακίες που έχουν ειπωθεί σε κλάσματα δευτερολέπτων.

Προσδοκίες: Να γίνει τηλεοβιβλιοπώλης στο πλάι του Πρεντεντέρη.
Προοπτικές: Να καταλήξει στο ψυχιατρείο μαζί του.


Φώτης Κουβέλης: Αρχηγός της Δημοκρατικής Αριστεράς, που συμμετείχε στην τρικομματική κυβέρνηση με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ μέχρι τον Ιούνη του 2013. Από τις εκλογές του Μαΐου και ο ίδιος και το κόμμα του δε ξέρουν τι θέλουν και περνάνε μία κρίση προσωπικότητας αλλάζοντας μεριά και παίρνοντας το μέρος όλων, ανάλογα με το πώς θα τον ξημερώσει.
Κατάφερε να κάνει τις περισσότερες κωλοτούμπες κομματικά και να συνδέσει το όνομα του κόμματος του με την πιο ακροδεξιά κυβέρνηση που γνώρισε η σύγχρονη Ελλάδα.

Προσδοκίες: Ναι, μεν, αλλά. Συγκυβέρνηση να 'ναι και ότι να 'ναι.
Προοπτικές: Να γίνει ένα γλυκούλι πουτανάκι.


Πέτρος Τατσόπουλος: Το μαύρο πρόβατο του ΣΥΡΙΖΑ και η μεγαλύτερη ντροπή του κόμματος. Έχει τραβήξει πολλάκις τα φώτα της δημοσιότητας με τις δηλώσεις για τις διαφορετικές θέσεις του σε σχέση με τα υπόλοιπα στελέχη της αντιπολίτευσης. Θυμίζει επίσης κλασσικό παράδειγμα ΠΑΣΟΚτσή που ψηφίζει πλέον ΣΥΡΙΖΑ αλλά ακόμα αγαπά του παλιό του κόμμα και φλερτάρει μαζί του. 
Έχει καταφέρει να κάνει ρεζίλι τον ΣΥΡΙΖΑ περισσότερες φορές από κάθε άλλον εκεί μέσα. Επίσης ισχυρίστηκε κάποτε ότι γάμησε τη μισή Αθήνα.

Προσδοκίες: Να γαμήσει την άλλη μισή.
Προοπτικές: Να βλέπει youjizz.

Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2013

Δ.Α.Π.: Από τους καναπέδες στα πεζοδρόμια


Η ΔΑΠ από τους καναπέδες των club και από πάσης φύσεως άλλον καναπέ καλεί τους φοιτητές να στραφούν ενάντια στον αγώνα των δικοιητικών υπαλλήλων και της δημόσιας και δωρεάν παιδείας. Αυτή η αφίσα της δεν θα μπορούσε να χαρακτηρίζει καλύτερα τη γενικότερη στάση της δεξιάς  παράταξης απέναντι στο δημόσιο πανεπιστήμιο, αλλά και να αποδειχθεί πιο προφητική από ποτέ, με τις τελευταίες εξελίξεις στα πανεπιστήμια να είναι στο προσκήνιο και τη ΔΑΠ να προσπαθεί να στρέψει τους φοιτητές κατά του αγώνα για την υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα του πανεπιστημίου, ακολουθώντας πιστά τη γραμμή της μητέρας ΝΔ και της κυβέρνησης γενικότερα. Η ΔΑΠ λοιπόν καλούσε τότε τους φοιτητές να μην σκέφτονται τι τους προσφέρει το δημόσιο πανεπιστήμιο και αναρρωτιέμαι, κρίνοντας από τη γενικότερη στάση της παράταξης, απευθύνεται άραγε στις παροχές του δημόσιου πανεπιστημίου προς τον φοιτητικό κόσμο; Αυτές που μέρα με τη μέρα περιορίζονται όλο και πιο πολύ; 
  • Στις εστίες που κλείνουν και στις οποίες μπαίνουν όλο και αυστηρότερα κριτήρια; 
  • Στις λέσχες που ιδιωτικοποιούνται και αποκλείουν κόσμο και κοσμάκη από τη σίτηση; 
  • Στην καταπάτηση του ασύλου; Στην πιθανή καταβολή διδάκτρων; 
  • Στα συγγράμματα που περιορίστικαν σημαντικά τα τελευταία χρόνια και υπάρχει περίπτωση να αποκτούνται στο μέλλον επί πληρωμή;
  • Στην έλλειψη αποσπασμένων καθηγητών και στην αδυναμία πραγματοποίησης των πρακτικών ασκήσεων;
  • Στην είσοδο εργολαβιών στα δημόσια πανεπιστήμια;
  • Στην απόλυση διοιηκητικών υπαλλήλων και καθηγητικού προσωπικού;
Αν θεωρούν τις παραπάνω παροχές δεδομένες, μάλλον ζούνε σε έναν άλλον κόσμο τα παιδιά και κάνουν τα στραβά μάτια μπροστά σε ένα πανειστήμιο που πέφτει όλο και πιο χαμηλά χρόνο με τον χρόνο. Η ΔΑΠ καλεί τους φοιτητές να σκεφτούν τι κάνουν αυτοί για το πανεπιστήμιο τους. Κρίνοντας πάντως από τη στάση  και τις πράξεις της δε θα έλεγα ότι γίνονται και πολλά. Αντίθετα η ΔΑΠ έχει αποδείξει εδώ και χρόνια το ρόλο που έχει αναλάβει στα πανεπιστήμια. Καλλιεργώντας ένα απολιτικ κλίμα γίνεται ο μεγάλος νταβατζής της κυβερνητικής πολιτικής και όχι μόνο, ευνοώντας με οποιονδήποτε τρόπο την εφαρμογή της στα πανεπιστήμια. Από την αρχή του ακαδημαϊκού έτους στο προσκήνιο της πανεπιστημιακής ζωής βρίσκονται οι απολύσεις των διοικητικών υπαλλήλων με τη ΔΑΠ τον πρώτο καιρό να αδιαφορεί τελείως για το ζήτημα και να προσπαθεί να σαμποτάρει με οποιονδήποτε τρόπο τις δημοκρατικές διαδικασίες, είτε με το να μην εμφανίζεται σε Δ.Σ. τμημάτων, είτε με το να απαξιώνει το θεσμό και τον χαρακτήρα των φοιτητικών συνελεύσεων.

Λάσπη και προπαγάνδα τα εργαλεία της, με αποκορύφωμα την ηλεκτρονική κάλπη που έστησε υπέρ του ανοίγματος των σχολών. Η ιστοσελίδα αυτή παρουσιαζόταν σαν πρωτοβουλία φοιτητών, που όπως αποδείχθηκε αργότερα στήθηκε και διαχειροζόταν από τα κεντρικά της ΟΝΝΕΔ, νεολαίας της ΝΔ. Και αυτό ήταν το λιγότερο. Φάνηκε ακόμη ότι δεν υπήρχαν μέτρα ασφαλείας στην ψηφοφορία κι έτσι ο καθένας μπορούσε να ψηφίσει όσες φορές ήθελε, κρίνοντας το λιγότερο αναξιόπιστα τα αποτελέσματα της, αν όχι στημένα για προφανέστατους λόγους. Περισσότερα εδώ.

Σήμερα (Νοέμβριος 2013) το μότο της ΔΑΠ, που το διαβάζουμε στις αφίσες της είναι: "Βγες μπροστά. Για να αλλάξει κάτι πρέπει να συμμετέχεις. Γίνε η αλλαγή". Βέβαια όλα αυτά μοιάζουν απλά λόγια του αέρα καθώς οι ΔΑΠίτες ούτε μπροστά βγαίνουν για να διεκδικήσουν κάτι ουσιαστικό, ούτε έχει επιτευχθεί κάποια αλλαγή προς το καλύτερο στο χώρο των πανεπιστημίων. Ίσα ίσα, μία ολόκληρη κοινωνία παρακολουθεί τα τελευταία χρόνια το δημόσιο πανεπιστήμιο, να έχει παρακμάσει από την εφαρμοζόμενη πολιτική των τελευταίων ετών και την ολοκληρωτική απαξίωσή του από τις κυβερνήσεις. Οι ΔΑΠίτες δε, οργανώνουν αντισυγκεντρώσεις στα προπύλαια του ΕΜΠ φωνάζοντας για το άνοιγμα των σχολών τους που τελούν υπό κατάληψη εδώ και 3 μήνες περίπου και αδιαφορόντας για τα δεινά που θα επέλθουν με τις απολύσεις των διοικητικών και την γενικότερη απαξίωση της παιδείας, καθώς έχει αποδειχθεί ότι τα πανεπιστήμια θα είναι αδύνατο να λειτουργήσουν και να διαττελέσουν το ακαδημαϊκό τους έργο χωρίς τους διάφορους υπαλλήλους που θα το εγκαταλείψουν.

Δεν θα μπορούσαν βέβαια να κρατήσουν διαφορετική στάση καθώς έτσι θα έρχονταν σε σύγκρουση με τις θέσεις που οι ίδιοι σαν παράταξη προβάλουν, οι οποίες θέσεις όλως τυχαίως ταυτίζονται και με την πολιτική που εφαρμόζει ο πρωθυπουργός και η μαμά ΝΔ. Μία πολιτική που ευνοεί την κατάρευση και μόνο του πανεπιστημίου στηριζόμενη στις οικονομικές πολιτικές που ακολουθεί η κυβέρνηση. Λιγότερα δικαιώματα, λιγότερη ελευθερία, λιγότερη παιδεία, λιγότερο ακαδημαϊκό έργο με είσοδο εταιριών και εργολαβιών είναι τα πανεπιστήμια που θέλει η ΔΑΠ. Ένα πανεπιστήμιο για λίγους και μία παιδεία που θα είναι προνόμιο κι όχι δικαίωμα, μία εικόνα που μέρα με τη μέρα βλέπουμε να υλοποιείται μέσα από την εφαρμοζόμενη πολιτική. Αυτές λοιπόν ήταν οι θέσεις που προέβαλλαν πριν τις εκλογές του προηγούμενου Μαϊου:

1. Εισαγωγή της αξιολόγησης και χρηματοδότηση των ιδρυμάτων με βάση το ακαδημαϊκό έργο που παράγουν. Με λίγα λόγια, η εκπαίδευση και η παιδεία γίνεται εμπόρευμα και οι χρηματοδοτήσεις τους καθορίζονται με βάση τα παρακάτω κριτήρια. Βέβαια τα τελευταία χρόνια η χρηματοδότηση για τα πανεπιστήμια  και την παιδεία είναι ελάχιστη και οι εργολάβοι που αναλαμβάνουν πολλές φορές τη διακίνηση του χρήματος κάνουν το κομμάτι τους με αυτά. Αναρρωτιέμαι που θα βρεθούν τα λεφτά για την πάγια και επαρκή χρηματοδότηση που διαλαλούν οι ΔΑΠίτες και πως θα κατοχυρωθεί η αξιοκρατική αξιολόγιση.  Ποιοι θα αξιολογούν άραγε και με ποιά κριτήρια; 
Απολύσεις, καταργήσεις μαθημάτων και κυρώσεις σε βάρος των διοικήσεων που δεν εφαρμόζουν τον "Νόμο" πάντα παρούσες...


2. Εδώ η ΔΑΠ ζητοκραυγάζει για την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου "ανομίας" και προχωρά κι ένα βήμα παραπέρα ζητώντας μέχρι και τη δημιουργία αστυνομικών τμημάτων μέσα στα πανεπιστήμια.  Περιττά τα όποια σχόλια...Μη μας εκπλήσσουν λοιπόν οι έφοδοι των ΜΑΤ, που παρατηρούμε τον τελευταίο καιρό στις σχολές. Οι ΔΑΠίτες είναι πρόθυμοι να κάνουν μάθημα παρέα με τους αστυνομικούς... ΔΑΠ+ ΜΑΤ= L.F.E <3


3.Εδώ διαβάζουμε μία πραγματικά τρελή θέση της ΔΑΠ, στα όρια της σχιζοφρένειας. Αλλά δε με εκπλήσσει ούτε αυτή. Τους ξέρω... Κατανοούν λένε την ανάγκη για στέγαση των φοιτητών, αλλά δεν θα γίνεται σε δημόσιες εστίες πλέον. Λένε λοιπόν: "Βασικά χεστήκαμε για τις δημόσιες εστίες. Όποιος θέλει στέγαση θα πληρώνει  για να βγάζουν και κάνα φράγκο κάτι φίλοι μας που στηρίζουν τον Αντώνη μας. Επίσης κατανοούμε οτι όλοι θέλετε να μένετε αλλά άμα έχει περισσότερη ανάγκη κάποιος άλλος καημένος, εσείς θα φεύγετε για να του δώσετε τη θέση σας. Άντε μείνετε σε κάνα παγκάκι, έλεος πια όλα τα θέλετε! Όχι μεσα στο πανεπιστήμιο όμως και το κάνουμε χώρο ανομίας. Θα βάλουμε τα ΜΑΤ να σας κάνουν ντα! Εμείς θα τη βγάζουμε σε ακριβά εστιατόρια και θα νοικιάζουμε τις ακριβές μας γκαρσονιέρες γιατί είμαστε άπλες!" (κάποια από τα παραπάνω λόγια έχουν ειπωθεί real life).

  

4. Κλασσική θέση,  την οποία οι καραδεξιές κυβερνήσεις των τελευταίων ετών προσπαθούν να υλοποιήσουν με οποιοδήποτε τρόπο και οποιαδήποτε θυσία και το καταφέρνουν όλο και πιο πολύ μέρα με τη μέρα καταστρέφοντας τον χαρακτήρα του δημόσιου πανεπιστημίου και εξισώνοντάς το με τις ιδιωτικές σχολές.


5. Η ΔΑΠ εδώ φωνάζει έξω τα παλιά όργανα διοίκησης γιατί είναι όλοι συνδικαλιστές και ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ! Μπορώ να φανταστώ τον Άδωνι να φωνάζει κάτι τέτοια αν δεν το έχει κάνει ήδη. Από εδώ και πέρα λοιπόν θα μπαίνουν όσοι επιλέγει η ΝΔ, όπως έγινε και στην περίπτωση της ΔΤ και οι νέες διοικήσεις θα φροντίσουν για να φέρουν και επενδύσεις στα πανεπιστήμια μέσω των γνωστών φίλων τους που θα τα στάξουν και θα καρφώσουν και καμία σημαία της Coca-Cola στις ταράτσες των σχολών.


Σε ανακοινώσεις της τον τελευταίο καιρό η ΔΑΠ αναφέρόμενη στο ζήτημα των διοικητικών, σχολιάζει ότι "μία ολόκληρη κοινωνία παραμένει όμηρος μιας κατάστασης την οποία δεν δημιούργησε και δεν ευθύνεται". Η απάντηση μου είναι ότι αυτή η κοινωνία και δημιούργησε και ευθύνεται για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, όχι μόνο στα πανεπιστήμια αλλά γενικά στη χώρα. Όχι όμως με τον τρόπο που εννοούν οι ΔΑΠίτες αλλά μέσω των επιλογών μας και που επιτρέπουμε αποβράσματα σαν αυτούς να είναι στην επιφάνεια των πολιτικών εξελίξεων. Βασικά οι ίδιοι οι ΔΑΠίτες είναι όμηροι των δικών τους αποφάσεων και μιας ιδεολογίας την οποία ακολουθούν σαν τα πρόβατα που πάνε για σφαγή αλλά αυτό είναι άλλη συζήτηση. Βέβαια πολλοί στην τελική καταλήγουν από τη ΔΑΠ  να γίνονται υψηλόβαθμα στελέχη της ΝΔ με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον Άδωνι Γεωργιάδη και πολλούς άλλους. Δείτε τι παιδιά βγάζει αυτή η παράταξη... Παλικάρια! Έχουμε ακόμη τις πελατειακές σχέσεις που πάνε κι έρχονται στο κόμμα, όπως για παράδειγμα αυτό ή και πιο απλά και καθημερινά για τη ΔΑΠ (και όχι μόνο) με αυτά τα ξεφτιλίκια.

Είναι γελοίο λοιπόν μία παράταξη η οποία είναι έρμαιο των πολιτικών αποφάσεων της κυβέρνησης να έρχεται να παριστάνει τον σωτήρα μέσα στα πανεπιστήμια. Και είναι το λιγότερο υποκριτικό, αυτή η παράταξη να περιτριγυρίζει τον εαυτό της με έναν απολιτικ μανδύα, ενώ στους κόλπους της καρποφορούν οι πολιτικές αποφάσεις ενός σάπιου πολιτικού συστήματος, που έχει καταστρέψει τα πανεπιστήμια και συνεχίζει να το κάνει με την περίσσια ανοχή των φοιτητών και των πολιτών γενικότερα. Ας ανοίξουν αν είναι έτσι τα πανεπιστήμια να αναλάβει το έργο της η ΔΑΠ να κάνουν και καμία εκδρομή στο Bansko γιατί μπορεί να τα εμποδίζουμε τα παιδια...

ΥΓ.1: Μη ξεχνάμε το γεγονός ότι η ΔΑΠ επέλεξε να ψηφίζει λευκό ή αδιαφορούσε στην καταδίκη της δολοφονίας του Π. Φύσσα πρίν λίγους μήνες. Αυτό έγινε στη σχολή μου αλλά και σε πολλές άλλες. Περισσότερα εδώ.

Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2013

Η Coca-Cola εναντίον της ντουντούκας


Η ελληνική Coca-Cola έστειλε εξώδικο στους   απεργούς της τους οποίους απέλυσε γιατί διαμαρτυρήθηκαν χρησιμοποιώντας μέσα όπως ο τηλεβόας και οι αφίσες ενώ απαιτεί συνολικά από τους απεργούς την καταβολή 5,5 εκατομμυρίων ευρώ για αποζημίωση για ηθική βλάβη με νόμιμο τόκο μέχρι την πλήρη και ολοσχερή εξόφληση. Σύμφωνα με την σχετική ανακοίνωση, η εταιρία στράφηκε εναντίον των απεργών αναφέροντας τα εξής: "Διαταράσσετε τους καθιερωμένους ρυθμούς ζωής μιας ολόκληρης πόλης προκαλώντας σύγχυση μέσω αυτοκινήτων που φέρουν τηλεβόες και διαδίδουν συκοφαντικά κατά της εταιρείας μας μηνύματα".

Επειδή λοιπόν εγώ ζω και στη Θεσσαλονίκη όπου συμβαίνουν αυτά, μπορώ να καταλάβω κάποια πράγματα από το όλο συμβάν: Πρώτον στην πόλη, και σε όποια άλλη πόλη, δε χρειάστηκε να έρθει κανένας απεργός για να διαταραχθούν οι καθημερινοί ρυθμοί ζωής της.  Όταν μάλιστα ο απεργός κυκλοφορεί με ένα αμάξι, δε νομίζω να δημιουργείται και ιδιαίτερο πρόβλημα. Πλέον είμαστε τόσο συνηθισμένοι στις απεργίες που λαμβάνουν χώρο κάθε 3 και λίγο, που οι ρυθμοί έχουν προσαρμοστεί μια χαρά. Μόνο κάτι γιαγιάδες που ψηφίζουν Σαμαρα και Βενιζέλο γκρινιάζουν και οι ΔΑΠιτες εννοείται για προφανείς λόγους. Γιατί είναι βλαμμένοι. Α και τους ρυθμούς της πόλης τους διαταράσσουν περισσότερο κάτι τυπάκια με μπλε ή χακί στολές και γκλοπ.

Δεύτερο και σημαντικότερο η απεργία είναι δικαίωμα που έχει καθιερωθεί από το 19ο αιώνα κι έχει κατακτηθεί με κόπους κι αίμα ανθρώπων. Το γεγονός ότι κάποιοι άνθρωποι όρθωσαν ανάστημα για να υπερασπιστούν τις ζωές και τα δικαιώματά τους θα πρέπει να το σέβεται η κάθε εταιρία και η κάθε κυβέρνηση ειδικότερα στην εποχή που ζούμε. Το όνομα της εταιρίας αμαυρώθηκε από την πρώτη στιγμή που αποφασίστηκαν οι απολύσεις και το ότι θα πάει στη Βουλγαρία ή όπου αλλού πάει τα εργοστάσια της. Αυτό υποδεικνύει πως κάτι πήγαινε στραβά στην παραγωγή και τα αφεντικά δεν έβγαιναν προφανώς. Σημαίνει ίσως αυτόματη πτώση της ποιότητας και ότι θέλουν φθηνότερα εργατικά χέρια. Όλα γίνονται με σκοπό το κέρδος των αφεντικών και της εταιρίας. Βέβαια να θυμίσω ότι αντίστοιχες βουλγαρικής παραγωγής Coca-colες πωλούνταν προ πολλού στα ράφια των σούπερ μάρκετ στην ίδια τιμή με την  ελληνικής παραγωγής. Πιο έντιμο θα ήταν να βγουν τα αφεντικά και να παραδεχθούν ο,τι κοιτάνε τον κώλο τους παρά να στρέφονται νομικά και να απειλούν ανθρώπους που δεν έχουν πλέον δουλεία ζητώντας τους απαράμιλλα ποσά. 

Τρίτον μία εταιρία δε θα έπρεπε να λέει χαζομάρες και μπούρδες για τους τηλεβόες και τους απεργούς που διαταράσσουν έτσι την πόλη. Επειδή είδα και άκουσα το συγκεκριμένο αυτοκίνητο, επρόκειτο για ένα και μόνο, όπως ανέφερα, που φώναζε εξίσου δυνατά με  ένα παλιατζή σαν αυτούς που περνάνε κάθε μέρα έξω από τα σπίτια μας. Επίσης λοιπόν καθημερινό φαινόμενο και κανένας δεν ενοχλήθηκε. Στην πόλη ακόμη κυκλοφορούν ασθενοφόρα και άλλα οχήματα που φέρουν σειρήνες και είναι πιο εκκωφαντικές απ' τις ντουντούκες. Σύμφωνα με τη λογική της εταιρίας ας τα απαγορέψουμε κι αυτά να μη μας ενοχλούν να τελειώνουμε ρε, κλαιν!

Μπούρδες λοιπόν. Η εταιρία πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της και να δεχτεί τον αγώνα τον ανθρώπων γιατί είναι δίκαιος. Ο μόνος που παίζει βρώμικα παιχνίδια είναι η ίδια η εταιρία. Άμα θέλει ας κόψει τις χορηγίες στο δήμο Θεσσαλονίκης και καμία διαφήμιση. Έτσι κι αλλιώς ο περισσότερος κόσμος πλέον αγοράζει ληγμένες Κόλες από το Τσέρνομπιλ για μισό ευρώ και τη βρίσκει μια χαρά, οπότε άδικος ο κόπος της Coca-cola. Α και ο δήμος ας λάβει θέση στηρίζοντας τον αγώνα των απεργών όπως ανακοίνωσε εξ αρχής και να μη κάνει τα στραβά ματάκια.

Καλή συνέχεια στον αγώνα των ανθρώπων! Έχουν ήδη νικήσει και οι απειλές εις βάρος τους είναι παράσημο! Συνεχίζουμε μην αγοράζοντας προϊόντα της κοκα κολα!

Περισσότερες πληροφορίες εδώ: http://greektv-com.blogspot.gr/2013/11/coca-cola.html?spref=tw

Πετάει ο Πάγκαλος; Πετάει!

info-war.gr
Εικόνα από: info-war.gr

Ο κ. Πάγκαλος εμφανιζόμενος στο Βήμα Fm σχολίασε καυστικά το ενδεχόμενο σχηματισμού κυβέρνησης από τον Σύριζα, κάνοντας λόγο για μαζική αναχώρηση στο εξωτερικό όσων έχουν τη δυνατότητα το ίδιο βράδυ μάλιστα. Ο Θοδωρής φαίνεται να βλέπει τη συντέλεια της χώρα να επέρχεται με μία πιθανή εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και ότι ο Τσίπρας θα είναι υπεύθυνος για την κατάρρευση της, δηλώνοντας:

«Μπορεί να βγει και ο κ. Τσίπρας με 70%, οπότε εκεί, όσοι μπορούμε και έχουμε τη δυνατότητα και είμαστε νέοι – διότι εγώ δεν είμαι και δεν μπορώ να το κάνω και θα μείνω εδώ να υπομείνω τη μοίρα μου – θα μπούμε στο αεροπλάνο και θα φύγουμε. Αλλιώς, θα υποστούμε τη μοίρα που συνοδεύει μια εκλογή του κ. Τσίπρα. Όσοι μπορούν να πάνε στο εξωτερικό, εγώ θα τους συμβούλευα να το κάνουν. Και αμέσως. Το βράδυ των εκλογών. Διότι θα διαλυθεί η χώρα. Το έχει ξανακάνει ο ελληνικός λαός αυτό. Έχει αυτοκτονήσει ξανά».


Ο Πάγκαλος, φαίνεται να ζει σε μία Ελλάδα όπου όλα είναι ρόδινα και παραδεισένια μέχρι στιγμής. ΛΟΓΙΚΟ αφού τόσα χρόνια το ΠΑΣΟΚ τον έκανε θρεφτάρι με τις μίζες και τα σκάνδαλα και του έδωσε τη δυνατότητα να σκουπίζει την κωλάρα του με τα βιβλία του Άδωνι ώστε να του κάνει κατανάλωση και να υπάρχει και αλληλοϋποστήριξη όχι μόνο κομματικά αλλά και έμπρακτα. Κράτα με να σε κρατώ να ανεβούμε το βουνό. Μόνο που είναι κατηφόρα και  ο λαός δε μπορεί να σηκώσει το "βάρος" του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ πια.



Η κατάρρευση της Ελλάδας ταυτίζεται για τον Θεόδωρο με την κατάρρευση του σάπιου πολιτικού χώρου της που τη μαστίζει τα τελευταία 30 χρόνια και όχι στο ότι έχει διώξει ήδη μεγάλο μέρος των πολιτών είτε με τα αεροπλάνα είτε με τις αυτοκτονίες. Αν  ΠΑΣΟΚ και ΝΔ πέσουν από την κυβέρνηση όλοι ξέρουν ότι θα μπει αρκετός κόσμος φυλακή, με τόσες μίζες, σκάνδαλα και παραβάσεις που ελλοχεύουν στο χώρο τους, οπότε καλύτερα όπου φύγει φύγει σου λέει.



Ο ίδιος όμως επειδή είναι και πολύ σκληρό παλικάρι και χοντρόπετσος...εεεε γενναίος ήθελα να πω, δε θα χαραμιστεί, δε θα το βάλει κάτω έτσι απλά. Δηλώνει ότι θα παραμείνει στην Ελλάδα να τρώει κοντοσούβλια....εεεε στη μάπα τη  μιζέρια του ΣΥΡΙΖΑ και να πολεμάει τα λαμόγια του που θέλουν να καταστρέψουν αυτό που με κόπο και ιδρώτα τόσα χρόνια έχτισε. Θα γυμναστεί, θα κάνει δίαιτα και θα πάρει τα βουνά για να προστατέψει το τομαρι του....εεεε την πατρίδα ήθελα να πω. Να και μία φωτογραφία με τον Πάγκαλο μαχητή της μίζας....εεεε της σωτηρίας της χώρας



Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2013

Αν υπήρχε Mega το ΄73


Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 1973 , ώρα 20:15

-Όλγα , είναι φανερό ότι οι καταληψίες του  Πολυτεχνείου-όπως κι αυτοί της Νομικής πριν λίγο καιρό- είναι αργόσχολοι, αιώνιοι φοιτητές, αναρχικοί και μπαχαλάκηδες που δεν αφήνουν τους σωστούς φοιτητές και νοικοκυραίους να σπουδάσουν.
-Γιάννη , μην ξεχνάμε επίσης ότι αν συνεχιστεί για λίγες ακόμα μέρες αυτή η θλιβερή κατάσταση, υπάρχει κίνδυνος να χαθεί το εξάμηνο.
-Και εκτός αυτού Όλγα , είναι πραγματικά κρίμα η τεράστια προσπάθεια της κυβερνήσεως εδώ και τόσα χρόνια, για να μπει η χώρα στο σωστό δρόμο , να βγει επιτέλους από το γύψο που έπρεπε να μπει , να πάρει το δρόμο μιας ακόμα εντονότερης ανάπτυξης, να δυσφημείται στο εξωτερικό από ενέργειες θλιβερών μειοψηφιών.
-Γιάννη , θα σου κάνω δυο παρατηρήσεις: πρώτον , στη χώρα υπάρχει ήδη εντονότατη ανάπτυξη , αρκεί να δει κανείς μόνο τους δρόμους που γίνονται! Και δεύτερο , για να κάνουμε και λίγο χιούμορ, τα προπέρσινα κατορθώματα της ομάδος μας στο θαύμα του Γουέμπλευ, είναι η καλύτερη διαφήμιση της ευμάρειας στον τόπο.
-Χα χα..! Πόσο δίκιο έχεις Παύλο!
-Μου επιτρέπετε να προσθέσω, ότι δεν είναι μόνο αυτά τα ζητήματα που τίθενται. Μην ξεχνάμε ότι η περιουσία του ιδρύματος, η περιουσία των φορολογουμένων , είναι στα χέρια λίγων ατόμων, γνωστών για την τάση τους στη βία. Για να μην πω για τα λεωφορεία που καταστρέφουν καθημερινά οι ταραξίες, κάνοντας επιδρομές μέσα από το Πολυτεχνείο. Ποιος θα τα πληρώσει αυτά Όλγα;
-Έχει δίκιο ο Παύλος. Πρέπει να υπενθυμίζουμε κάθε μέρα, σε κάθε ευκαιρία ότι καταδικάζουμε τη βία απ’όπου κι αν προέρχεται. Κλείνοντας…
-Όλγα πριν κλείσουμε να προσθέσω ότι είναι ποταπή και η συνθηματολογία των συγκεκριμένων φοιτητών (;;;)! Μα για ποιο ψωμί , ποια παιδεία και κυρίως ποια ελευθερία μιλούν, όταν όλα αυτά περισσεύουν στην Ελλάδα του 1973; Αυτά τα συνθήματα μας πηγαίνουν δεκαετίες πίσω, σε άλλες, μαύρες εποχές!
-Πολύ σωστή η παρατήρηση Γιάννη. Αυτά ήταν τα νέα του MEGA κυρίες και κύριοι. Εάν υπάρξουν εξελίξεις θα διακόψουμε το πρόγραμμα μας με έκτακτο δελτίο. Να είστε καλά. Καλό βράδυ.

Λίγες ώρες αργότερα…Ξημερώματα Σαββάτου 17 Νοεμβρίου 1973

-Δυστυχώς κυρίες και κύριοι πρέπει να διακόψουμε το πρόγραμμα μας, καθώς όπως πολλοί περίμεναν , η θλιβερή αυτή μειοψηφία των νεαρών που είχαν κλειστεί στο Πολυτεχνείο εδώ και 3 ημέρες , καταστρέφοντας τη δημόσια περιουσία, πριν λίγη ώρα επιτέθηκαν με σφοδρότητα στις δυνάμεις ασφαλείας. Πριν δούμε τα ντοκουμέντα, ας ακούσουμε ένα σχόλιο. Γιάννη…
-Όλγα δυστυχώς επιβεβαιωθήκαμε. Τα λέγαμε. Αυτή η αδίστακτη ομάδα των λίγων δεκάδων νεαρών, δε δίστασε να επιτεθεί ύπουλα στους αστυνομικούς και τους στρατιωτικούς που με θάρρος και αυταπάρνηση προσπάθησαν να δώσουν ξανά στον λαό το κτίριο του Πολυτεχνείου. Οι τρομοκράτες, γιατί περί τέτοιων πρόκειται, επιτέθηκαν και στους χιλιάδες φιλήσυχους πολίτες, οι οποίοι συγκεντρωμένοι εδώ και μέρες έξω από το κτίριο, απαιτούσαν να απελευθερωθεί το ίδρυμα.
Ευτυχώς για όλους μας δεν υπάρχει κάποιος τραυματίας αστυνομικός, ενώ οι ταραξίες έχουν οδηγηθεί στα κρατητήρια. Τις επόμενες ώρες , αν δεν έχει ήδη βγει, περιμένουμε και το πόρισμα του εισαγγελέα, το οποίο σύμφωνα με πληροφορίες θα χαρακτηρίζει τη συγκεκριμένη ομάδα, τρομοκρατική οργάνωση.
-Αυτό είναι βέβαια. Δεν μπορεί να χαρακτηριστεί αλλιώς Γιάννη. Παύλο , ένα σχόλιο.
-Όλγα , τι να πούμε; Δεν νομίζω ότι έχω να προσθέσω κάτι. Για να κάνω και λίγο τον δικηγόρο του διαβόλου να πω μόνο , ότι ελπίζω οι συγκεκριμένοι νεαροί να κατανοήσουν τα εγκλήματά τους και να μπουν ξανά στον ίσιο δρόμο. Άλλωστε , οι δομές του κράτους για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο είναι ως γνωστόν επιτυχημένες , με το σωφρονιστικό σύστημα σε Μακρόνησο , Λήμνο , Άγιο Ευστράτιο να λειτουργεί υποδειγματικά , ακόμα και για τα ευρωπαϊκά δεδομένα.
-Θα μου επιτρέψεις βέβαια Παύλο να τονίσω σε αυτό το σημείο ότι κάποια στιγμή πρέπει να ξαναδούμε το πόσο κοστίζουν στον Έλληνα φορολογούμενο αυτά τα “ταξιδάκια αναψυχής” των αναρχικών εγκληματιών. Ίσως πρέπει να περάσουμε σε πιο άμεσες ενέργειες σωφρονισμού.
-Έχει δίκιο Γιάννη , αλλά δεν είναι της ώρας.
-Θα σας διακόψω κάπου εδώ γιατί έρχονται νεότερες πληροφορίες από το χώρο των επεισοδίων. Σύμφωνα με αυτές οι εγκληματίες δεν δίστασαν να πετάξουν την πολύ βαριά καγκελόπορτα της πύλης του ιδρύματος πάνω σε διερχόμενο όχημα του Ελληνικού Στρατού. Είναι απίστευτα αυτά που συμβαίνουν. Μπορούμε νομίζω να δούμε και σχετική αποκλειστική φωτογραφία: 


polytexneio
-Όλγα νομίζω ότι η φωτογραφία αυτή αποδεικνύει την επικινδυνότητα των συγκεκριμένων ακραίων στοιχείων , που δεν σεβάστηκαν την κοινωνική ειρήνη.
-Παύλο , έχεις δίκιο. Δεν έχουμε κάτι άλλο να προσθέσουμε. Ας αφήσουμε τις αρχές να επιβάλλουν ξανά τη νομιμότητα στο κέντρο της Αθήνας. Περισσότερη αντικειμενική και αληθινή ενημέρωση αύριο ξανά , στις ειδήσεις του MEGA, στις 8 ακριβώς. Καληνύχτα σας.
Από:  http://ellinikaanalekta.wordpress.com

Κάρμα


40 χρόνια από την εξέγερση του πολυτεχνείου. 40 χρόνια από την πτώση της χούντας. Πόσα πραγματικά έχουν αλλάξει από τότε; Στους δρόμους ακούγεται κάθε μέρα, το σύνθημα "Ψωμί- παιδεία- ελευθερία - Η χούντα δεν τελείωσε το '73". Πολλοί το αναρωτιούνται ακόμη ενώ άλλοι το ζούνε καθημερινά. Οι πιέσεις που ασκούν οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών δεν αφήνουν χώρο για διάψευση και το μόνο που φαίνεται να μας έχει μείνει -αν και υπάρχουν πλέον πάμπολλες εξαιρέσεις- είναι το " Ψωμί". 

Η ένοπλη αστυνομία, είναι εδώ σαν μία ακόμη χωροφυλακή και "προστατεύει" τη δημόσια "τάξη" και "ασφάλεια". Είναι παρούσα στις παρελάσεις, που καθιερώθηκαν επί χούντας και υφίστανται ακόμη, απαγορεύοντας την ελεύθερη κυκλοφορία των πολιτών. Είναι εκεί για να προστατέψει τον λαό από τους εξεγερμένους, αυτούς που στα μάτια των πολιτικών ζητάνε παρανοϊκά τη ζωή, την ελευθερία, την αξιοπρέπεια και τη δουλεία που χάσανε. Που παλεύουν από τους δρόμους, τα σχολεία, τα πανεπιστήμια, μέσα από την τηλεόραση (μέχρι πριν λίγο καιρό), το διαδίκτυο, το ραδιόφωνο, όπως και τότε στο πολυτεχνείο. Είναι εκεί για να καταδικάσει τη "βία" του διαδηλωτή, μία βία που έγκειται στην προστασία δικαιωμάτων, χτυπώντας αδυσώπητα και ανελέητα. Δεν το βλέπουμε; Τι έχει αλλάξει από τότε; Όχι και πολλά θα έλεγα...

Απαγορεύσεις κυκλοφορίας, φίμωση δημοσιογράφων με απειλές, κλείσιμο της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης και του ραδιοφώνου και απειλές για επέμβαση στο Μετσόβιο πολυτεχνείο αν η ΕΡΤ εκπέμψει από εκεί. Καταδίκη διαδηλώσεων και λασπολογία εις βάρος απεργών, εργαζομένων, υπαλλήλων, αριστερών και οτιδήποτε δεν επιθυμούν και δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα των λίγων. Επιστρατεύσεις και διάλυση της παιδείας, ισοπέδωση της υγείας και της πρόνοιας. Καθιέρωση της ΔΤ και συνεργασία με τους μεγάλους καναλάρχες για την προπαγάνδιση ιδεών. Μία προπαγάνδα που πραγματοποιούνταν από τα τότε μέσα, με το καθεστώς του Παπαδόπουλου να προσφέρει τηλεοπτικό και ποδοσφαιρικό θέαμα "ισοπεδώνοντας το παρόν και το μέλλον του ελληνικού πολιτισμού" σύμφωνα με το Α. Χατζηστεφάνου. Βρείτε τις όποιες ομοιότητες και διαφορές.

Όλα αυτά ακούγοντας το "Karma police" των Radiohead. "Αυτά παθαίνεις όταν μπλέκεις μαζί μας" αναφέρει ο Thom Yorke στους στοίχους. "Σου έδωσα όλα όσα μπορούσα, μα δεν είναι αρκετά και ακόμη να μου το ανταποδώσεις". Στην περίπτωση μας πάντως πληρώνουμε τις κακές μας πολιτκές επιλογές και "παρέες" με το παραπάνω. Ας ελπίσουμε το κάρμα να τους χτυπήσει μέσω του λαού όπως και τότε. Καλά ξυπνητούρια...


Δευτέρα 11 Νοεμβρίου 2013

Είναι κοντό το μπόι των ονείρων σας


Του  Χρήστου Γιαννούλη δημοσιογράφου της ΕΡΤ3
Αυτή η κυβέρνηση, δεν είναι τίποτε άλλο παρά…. «κοντή». Σχεδιάζει στο ημίφως για αυτό και δεν μπορεί να δει καθαρά αυτό που συμβαίνει γύρω της και κυρίως πάνω από το ύψος του βλέμματος της. Κοιτά χαμηλά, μπορεί και από ντροπή, μπορεί και από φόβο, μπορεί και από μίσος, μπορεί και από νεύρα, μπορεί και για κακό. Πάντως σίγουρα όχι για καλό.
 Λένε ότι η ΕΡΤ δεν αποτελεί ικανή αφορμή για να πέσει η κυβέρνηση.

Αναρωτιέμαι ποιοί είναι οι λόγοι  για να παραμείνει αυτή η κυβέρνηση στην θέση της;

Η ΕΡΤ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΗ ΑΦΟΡΜΗ: Μία χώρα που δεν ονειρεύεται και δεν ελπίζει, είναι ικανή αφορμή;

Η ΕΡΤ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΗ ΑΦΟΡΜΗ: Η φτώχια και το οικονομικό αδιέξοδο περίπου των ¾ των πολιτών αυτής της χώρας, είναι ικανή αφορμή;

Η ΕΡΤ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΗ ΑΦΟΡΜΗ: Οι στοιβαγμένοι άρρωστοι σε ράντζα και οι 1200 άστεγοι της Αθήνας, είναι ικανή αφορμή;

Η ΕΡΤ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΗ ΑΦΟΡΜΗ: 600 χιλιάδες παιδιά που υποσιτίζονται γιατί οι γονείς τους είναι άνεργοι, σε οικονομικό αδιέξοδο και απελπισμένοι, είναι ικανή αφορμή;

Η ΕΡΤ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΗ ΑΦΟΡΜΗ: Τρία εκατομμύρια έλληνες, άνεργοι, απλήρωτοι, υποαπασχολούμενοι, εξαπατημένοι, σε πτωχευμένες επιχειρήσεις πλούσιων όμως επιχειρηματιών που συνεχίζουν να απολαμβάνουν την φιλία των πολιτικών τους «συνεταίρων», είναι ικανή αφορμή;

Η ΕΡΤ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΗ ΑΦΟΡΜΗ: Η απογοήτευση για πολλές ακόμη χαμένες γενιές που δημιουργεί η εμμονή σε μία αδιέξοδη πολιτική, είναι ικανή αφορμή;

Η ΕΡΤ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΗ ΑΦΟΡΜΗ: Η ατιμωρησία των ηθικών και φυσικών αυτουργών της κρίσης που επεκτάθηκε πέραν της οικονομίας και στην λειτουργία της Δημοκρατίας, είναι ικανή αφορμή;

Η ΕΡΤ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΗ ΑΦΟΡΜΗ: Η πίκρα του γέροντα που φεύγει από την ζωή, προδομένος και «στεγνός» γιατί δεν τον άφησαν να χαρεί την ζωή που του απέμεινε με αξιοπρέπεια, είναι ικανή αφορμή;

Η ΕΡΤ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΗ ΑΦΟΡΜΗ: Ο έφηβος που δεν προλαβαίνει καν να ονειρευτεί βλέποντας τον πατέρα του ταπεινωμένο και την ζωή του υποθηκευμένη πριν καν την «περπατήσει», είναι ικανή αφορμή;

Η ΕΡΤ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΗ ΑΦΟΡΜΗ: Οι μαθητές των ειδικών σχολείων που «φυλακίστηκαν» στο σπίτι με τον πιο βάναυσο τρόπο, σφραγίζοντας τους το μοναδικό παράθυρο στην αξιοπρέπεια, είναι ικανή αφορμή;

Και αν πέσει η Κυβέρνηση, όλα τα παραπάνω και άλλα τόσα, θα εξαλειφθούν δια μαγείας; Αφελής η ερώτηση, αυτονόητη η απάντηση. ΟΧΙ. Αλλά τουλάχιστον θα αξίζει τον κόπο να ξεκινήσει μία προσπάθεια που δεν θα κινείται στο ημίφως.


Και δεν θα είναι τόσο μα τόσο «κοντή». Θα είναι μία αναμέτρηση με το μπόι των ονείρων μας. 

Πηγή: ertopen.com

Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2013

Αργά ή γρήγορα


Ήταν θέμα χρόνου. Ο κύκλος του αίματος στην Ελλάδα δε ξεκίνησε με τον θάνατο του Παύλου Φύσσα και δεν τελείωσε με το διπλό φονικό στο νέο Ηράκλειο λίγες μέρες πριν. Είχε ξεκινήσει καιρό τώρα, όταν δεκάδες συμπολίτες μας Έλληνες ή ξένοι, λευκοί ή έγχρωμοι, αριστεροί ή δεξιοί ήρθαν αντιμέτωποι με οποιονδήποτε τρόπο με μία κοινωνία που άρχισε να βράζει μέρα με τη μέρα και που μετέτρεψε την οργή της σε ψήφο θυμού. Θες από αφέλεια, θες γιατί παραπλανήθηκαν ή εξαπατήθηκαν, θες γιατί πράγματι ταυτίζονταν με φασιστικές ιδεολογίες; Το έκαναν; Έδωσαν φωνή σε ανθρώπους που μόνο επικίνδυνοι μπορούν να είναι για τον τόπο αυτόν. Που μόνο επικίνδυνοι μπορούν να είναι για τη δημοκρατία. Η ψήφος οργής, αντίδρασης τότε, στις εκλογές του 2012, πολλαπλασιάστηκε και μετατράπηκε σε ένα φασιστικό φαινόμενο, που ήρθε να στοιχειώσει τη χώρα και να αναβιώσει αναμνήσεις σκοτεινές που κόντεψαν να ωθήσουν την ανθρωπότητα σε αφανισμό κάποτε και που εν έτει 2013 ωθεί μέρα με τη μέρα τη χώρα μας σε πιο σκοτεινές εποχές, στις οποίες αρχίζουν και ακυρώνονται φωνές, κατακτήσεις, δικαιώματα, ελευθερίες και η ίδια η ζωή. Θες με ένα μαχαίρι; Με ένα πιστόλι; Όλα σταματάνε σταδιακά άμα το επιτρέψεις.

H ελληνική κοινωνία επέτρεψε στη Χρυσή Αυγή να μιλήσει τότε και συνεχίζει να το επιτρέπει ακόμη. Αλήθεια, πριν από την εμφάνιση μιας τέτοιας εγκληματικής οργάνωσης γιατί δεν είχαμε τέτοια επεισόδια; Αν δεν απατώμαι οι εγκληματικές πράξεις τέτοιου τύπου ήταν λιγότερες. Τώρα η κοινωνία ζει στον τρόμο που εκτρέφουν Χρυσή Αυγή, κανάλια και κυβέρνηση.

Η Χρυσή Αυγή είναι εκεί έξω, κατακλύζοντας την κοινωνία με βία, τρόμο και ρατσισμό. Περιβάλλοντας τον εαυτό της με έναν αντισυστημικό μανδύα παρουσιάστηκε το 2012 στους Έλληνες πολίτες, αν και υπήρχε από τα τέλη της δεκαετίας του '80, σαν τη δύναμη που με τσαμπουκά θα "ξεβρώμιζε" την Ελλάδα, από τους μετανάστες, αριστερούς και κάθε τι άλλο που δε συμφωνούσε με την ιδεολογία τους και τον εθνικιστικό χαρακτήρα που πρόβαλλαν προτάσσοντας την ανωτερότητα του Ελληνικού έθνους. Μου θυμίζει κάτι ιστορίες για μία άρια φυλή που οραματιζόταν κάποιος παλιά. Χίτλερ τον έλεγαν. Βέβαια πολλοί κατέκριναν εξ αρχής τη Χρυσή Αυγή, αλλά τότε κανείς δεν άκουγε και πολλοί ήταν αυτοί που αρέσκονταν στον τσαμπουκά της και τα ζοριλίκια που έδειχναν. Ο ναζιστικός χαρακτήρας της οργάνωσης και η μαλακία που κουβαλάνε φάνηκε από την πρώτη μέρα που εκλέχτηκαν από τον επίσης μαλάκα ελληνικό λαό που τους έδωσε το εισιτήριο για την είσοδο στη βουλή. Από τότε συνέβησαν άπειρα περιστατικά τραμπουκισμών, ψευτομαγκιάς, ξυλοδαρμών, ρατσιστικών επιθέσεων και κάθε μορφής βίας, κανονικής όχι αυτή που καταδικάζει η κυβερνησούλα μας. Αλλά τότε κανείς δε τα καταδίκαζε αυτά και όλοι έκαναν τα στραβά μάτια. Όλοι...η κυβέρνηση βασικά γιατί πάντα υπήρχαν φωνές.

Μέχρι που μία μέρα ένας αντιφασίστας πέθανε. Έλληνας, που τον έλεγαν Παύλο Φύσσα. Ξαφνικά όλοι σοκαρίστικαν και ήρθαν να καταδικάσουν και να ανακαλύψουν ξαφνικά το πρόσωπο μιας εγκληματικής οργάνωσης. Τι υποκρισία...Η Χρυσή Αυγή άρχισε ξαφνικά να παίρνει τον κατήφορο, ο αρχηγός της και στελέχη της μπήκαν φυλακή, άρχισε να χάνει ψηφοφόρους, ναζιστές άρχισαν έσβησαν τατουάζ με μαιάνδρους και σβάστικες και ο Κασιδιάρης που έδερνε κομμουνιστές και έφτυνε κάμερες έμοιαζε αρνάκι ξαφνικά. Κάτι έπρεπε να αλλάξει και να γυρίσει ο τροχός ξανά για τη Χρυσή Αυγή. Από την πρώτη μέρα που πέθανε ο Φύσσας περίμενα έναν θάνατο από την πλευρά των ναζιστών και στις αρχές του Νοέμβρη είχαμε δύο νεκρούς. Ποιος τους σκότωσε άγνωστο μέχρι στιγμής αλλά ήταν δύο θάνατοι που έπρεπε να συμβούν για να καθαρίσει το πανβρώμικο πρόσωπο των νεοναζιστών. Γι' αυτό και βρωμάει η υπόθεση. Θες ξεκαθάρισμα λογαριασμών, μαφία, προβοκατσιά; Θες απλά άρπαξαν την ευκαιρία για να σωθούν; Κάτι δεν στέκει πολύ καλά εκεί...

Στο ξέπλυμα της Χρυσής Αυγής συνέβαλλαν με τη σειρά τους τα ιδιωτικά κανάλια. Από την πρώτη στιγμή ήταν εκεί για να της χαρίσουν λίγη από την "αίγλη" τους κάνοντας σενάρια, παραπληροφορόντας και βγάζοντας συμπεράσματα πριν γίνουν καν οι έρευνές. Οι φωνές που φόρτωσαν τον φόνο στην αριστερά, τρέφοντας την θεωρία των δύο άκρων της κυβέρνησης, δεν ήταν λίγες. Έτσι μετά το μπαράζ συλλήψεων και κατακραυγής της εγκληματικής οργάνωσης τα κανάλια ήρθαν να την αθωώσουν και να τη θυματοποιήσουν. Μαζί ήρθαν και να παρουσιάσουν την κυβέρνηση σαν τον εγγυητή της σταθερότητας της χώρας.

Ποια σταθερότητα; Ποια ασφάλεια; Η συγκυβέρνηση τις ημέρες αυτές έμοιαζε να είχε χάσει εντελώς το μπαλάκι. Θες οι τροϊκες, θες οι περικοπές, θες οι αποκαλύψεις για τα ελλείμματα, θες οι απεργίες; Η κλωστή από την οποία κρατιέται η κυβέρνηση αυτή έχει κοπεί προ πολλού. Πάντα όμως βρίσκει ένα κλαδάκι να κρατηθεί και να μη πέσει στο γκρεμό, παρουσιάζοντας τον εαυτό της σαν εγγυητή της ασφάλειας και της σταθερότητας της χώρας. Το κλαδάκι αυτό ήταν και πάλι η Χρυσή Αυγή, το πουτανάκι της κυβέρνησης. Εκμεταλλευόμενη τον διπλό φόνο επιδεικνύεται σαν τον εγγυητή της δημόσια τάξης και της ασφάλειας. Σαν το πρόσωπο που θα πατάξει τη βία. Ποια βία όμως; Τον Σεπτέμβρη με τον θάνατο του Φύσσα η κυβέρνηση φόρεσε της αντιφασιστική μάσκα, τιμώρησε τους εγκληματίες και άρχισε να διατυμπανίζει και να θέτει τα θεμέλια για την θεωρία των δυο άκρων. Έτσι άρχισε να καταδικάζει οποιαδήποτε μορφή εκδήλωσης βίαιης συμπεριφοράς. Βίαη όμως σύμφωνα με τα κριτήρια που η ίδια η κυβέρνηση ορίζει. Έτσι ακόμη κι ένας απλός απεργός ή καταληψίας, ή ακόμη οποιοσδήποτε αριστερός ή που παρουσιάζει γενικά αντίθετο σκεπτικό και ιδεολογία από την κυβερνητική, αυτόματα θεωρείται βίαιος και επικίνδυνος για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια. Πατώντας σήμερα πάνω στο συμβάν στο Ν. Ηράκλειο δεν ήταν και πάλι λίγες οι φωνές, με πρώτους κάποιος Φαήλους και κάποιους Βορίδιδες, που έριξαν το φονικό στην αριστερά θέλοντας να δώσουν σάρκα και οστά στις θεωρίες τους.

Ήταν θέμα χρόνου τα πράγματα να πάρουν τέτοια τροπή. Το παιχνίδι οι Χρυσές Αυγές και η κυβέρνηση το κόβουν και το ράβουν στα μέτρα τους. Ένα βρώμικο παιχνίδι πάνω από νεκρά σώματα πίσω από το οποίο ελλοχεύουν  κομματικά συμφέροντα και παιχνίδια εξουσίας. Ένα παιχνίδι που αποπροσανατολίζει τον ελληνικό λαό στρέφοντας την προσοχή του μακρυά από επικείμενες απειλές όπως νέα μέτρα, περικοπές, απολύσεις και όλα τα συνηθισμένα. Βέβαια ο λαός αν ήταν ξύπνιος καιρό τώρα θα είχε πατάξει είτε ναζιστικά φαινόμενα είτε άθλιες κυβερνητικές πολιτικές και το ξέρει. Ή κάνει ότι δε το ξέρει και σφυρίζει ανέμελα. Η βία είναι εδώ και όλοι ξέρουμε ποιος την εκτρέφει και πώς τη χρησιμοποιεί. Το έκανε χρόνια τώρα με τον έναν ή τον άλλο τρόπο και πάντα οι πολλοί ήταν αυτοί που έτρωγαν τα σκατά. Πλέον φαίνεται να το γουστάρουν.

Αργά η γρήγορα όλα θα τελειώσουν, το ξέρω. Δε ξέρω όμως πόσοι ακόμη θα πρέπει να πεθάνουν για να το καταλάβουμε. Είναι αργά, γιατί ήδη έχουμε πολλούς νεκρούς, αλλά ένας φίλος μου λέει πως πρέπει να πέσει αίμα για να γίνει μία ανατροπή. Το πιστεύω κι εγώ. Ας ελπίσουμε να μην είναι πολύ ακόμη αυτό το αίμα.

Bonus: κροκοδείλια δάκρυα από Άδωνι Γεωργιάδη:


Ο υπεύθυνος υπουργός υγείας μπουμπούκος που σκοτώνει εκατοντάδες κάθε μέρα σε προσωπικές συγκινητικές στιγμές. Στους ανθρώπους βέβαια που πεθαίνουν κάθε μέρα στα νοσοκομεία και στους απολυμένους μόνο τσαμπουκά πουλάει; 

Σάββατο 2 Νοεμβρίου 2013

Παναγίτσες

Επιστρέφοντας απ' την παρέλαση της 28ης εδώ στη Θεσσαλονίκη, κάθισα εξαντλημένος στον καναπέ σπιτάκι μου και άνοιξα την τηλεόραση ανυπόμονα να ακούσω τα σχόλια για τα σχόλια των καναλιών και των εκπροσώπων των κομμάτων για την παρέλαση. Πάνω στο σούσουρο άκουσα για τις δηλώσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την κατάργηση της παρέλαση. Το ίδιο θέμα συζητούσαμε το πρωινό με την παρέα μου σχολιάζοντας την αναμπουμπούλα που θα προέκυπτε αν γινόταν κάτι τέτοιο με όλους τους "πατριώτες" που μπλέξαμε στη χώρα αυτή. Ανάμεσα στις διάφορες αντιδράσεις και στις συζητήσεις ξαφνικά ακούω ότι θα εμφανιστεί και ο Καρατζαφέρης στον ΣΚΑΙ. Σκέφτομαι, μετά τον χαμό που έγινε με την ΧΑ ίσως τώρα να θεωρεί είναι η ευκαιρία του και άρχισε να προσεγγίζει τα κανάλια μπας και τσιμπήσει κάναν ψηφοφόρο. Σχολιάζοντας την επικαιρότητα λοιπόν και τις δηλώσεις του ΣΥΡΙΖΑ, ξαφνικά σαν γνήσιος αντί-αριστερός και ελληνάρας που ακολουθεί το τρίπτυχο ΠΑΤΡΙΣ-ΘΡΗΣΚΕΙΑ-ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ.....ΜΠΑΜ!!!! To πέταξε:


To τραγελαφικό της κατάστασης είναι βέβαια ότι κάποιοι άνθρωποι, και είναι πολλοί, ακόμη έχουν τέτοια πιστεύω και περιμένουν κάνα Μεσσία να τους σώσει. Η γλοιώδης σχέση δεξιάς με τη θρησκεία είναι πασίγνωστη  αλλά σε τέτοιους καιρούς και κυρίως εν έτει 2013 καταντά άρρωστο. 

Την 28η Οκτώβρη είδα σε πολλά μπαλκόνια ελληνικές σημαίες να κυματίζουν. Και πολλές ακόμη και τώρα εκεί είναι, τις βλέπω από το παράθυρο, ξεχασμένες κυματίζουν μεσ' στην ντροπή. Πολλοί συμπολίτες κατέβηκαν στην παρέλαση και χειροκρότησαν με υπερηφάνεια τα άρματα του Βαρδινογιάννη, δείχνοντας να μην ενοχλούνται από τα κάγκελα και τα ΜΑΤ. Τίμησαν μία πατρίδα που τους στέρησε μέσα σε λίγα χρόνια μία αξιοπρεπή ζωή και που υπόσχεται να τους στερήσει κι άλλα. Που τους στέρησε την ελευθερία ακόμη να τιμήσουν τον Θεό τους βάζοντας κάγκελα και ΜΑΤ ακόμη και γύρω από την εκκλησία. Με πολύ απλά βήματα η κυβέρνηση αυτή υποδεικνύει στους ψηφοφόρους της την αυταπάτη στην οποία ζουν. Αλλά αυτοί σαν τα κουνούπια τυφλόνονται από το φως της λάμπας και τελικά καίγονται.

Βέβαια τι να πεις...άνθρωποι που πιστεύουν ακόμη στον Σαμαρά ο οποίος συνομιλεί με τον Θεό είναι άξιοι της μοίρας τους.



Εγώ πάντως ξέρω και πολλούς τέτοιους ανθρώπους που το παίζουν "άγιοι" αλλά τελικά άμα τους γνωρίσεις δεν είναι και τόσο παναγίτσες. Όλοι τους ξέρουμε και τους Χρυσαυγίτες και τους διάφορους παππάδες και τον γείτονα που πάει κάθε Κυριακή στην εκκλησία. Ξέρω και κάτι φοιτήτριες της Θεολογικής που το παίζουν γλυκούλες, κορίτσια του Θεού αλλά είναι και τα μεγαλύτερα πουτανάκια της πόλης. Άνθρωποι με ήθος όλοι τους.

Παρασκευή 1 Νοεμβρίου 2013

Πάει και ο Οκτώβρης (Τσίρκο)

Κάγκελα και ΜΑΤ παντού

Καλό μας μήνα λοιπόν. Έλειψα μερικές ημέρες γι' αυτό θα πάρουμε τα γεγονότα που παραλείψαμε τον Οκτώβρη αναδρομικά. Πολλά ωραία έγιναν τον μήνα που πέρασε. Δεν είχαμε βέβαια τον χαμό του Σεπτέμβρη αλλά η χώρα μας συνέχισε να θυμίζει τρελοκομείο. Η τηλεόραση μας απέκτησε επιτέλους καινούρια σίριαλ. Η μεγάλη επιτυχία της σειράς "Χρυσή Αυγή" συνεχίστηκε, με τους έλληνες πολίτες να παρακολουθούν καθηλωμένοι. Οι απίστευτες αποκαλύψεις συνεχίζονται ενώ κανείς δεν πιστεύει ακόμα για τον εγκληματικό της χαρακτήρα. Αναμένουμε τις εξελίξεις και τις  ανατροπες σε μία ιστορία που θα συνεχίσει να προσφέρει ψωμί στα ελληνικά κανάλια.

Στους τηλεοπτικούς δέκτες έκανε την εμφάνιση του και ένα καινούριο γεγονός που καθήλωσε το ελληνικό κοινό. Η απαγωγή της μικρής Μαρίας, με τις αποκαλύψεις για το εμπόριο ανηλίκων να πάνε και να έρχονται συγκίνησαν και καθήλωσαν τους τηλεθεατές. Οι έλληνες πολίτες έμειναν άναυδοι και με αυτές τις αποκαλύψεις μη πιστεύοντας ότι αυτά τα πράγματα συμβάινουν στη χώρα αυτή, λες και ποτέ στις πόλεις κανείς δεν είχε παρατηρήσει παιδάκια να ζητιανεύουν και ποτέ δεν πήγε ο νους μας στο κακό. Α ναι! Και ποτέ κανείς από αυτούς που τώρα κλαίνε δε κλώτσησε παιδάκια για να φύγουν από το μαγαζί που καθόταν για καφέ. Όχι, όχι.



Εννοείται ότι το τσίρκο με την καταδίκη της βίας συνεχίστηκε, η κόντρα Σύριζα- ΝΔ σταθερή αξία στα πάνελ των ειδήσεων με εκπροσώπους των δύο κομμάτων να γκαρίζουν και να χτυπιούνται γιατί στην Ελλάδα όποιος φωνάζει πιο δυνατά έχει δίκιο. Κανείς δε μπορούσε να αφήσει έξω από το τσίρκο αυτό καραγκιόζηδες σαν τον Άδωνι που με θράσσος κυκλοφούν και φτύνουν στα μούτρα απολυμένους και ανύμπορους οικονομικά (και νοητικά) πολίτες. Και αυτοί να το γουστάρουν.

Τα τανκς του Βαρδινογιάννη

Το μεγαλύτερο τσίρκο που έζησα εγώ πάντως ήταν αυτό της παρέλασης την 28η Οκτωβρίου. Φτάνοντας στην παραλία της Θεσσαλονίκης, άρχισα να μυρίζω την καμμένη βενζίνη από τα τανκς, την οποία χορήγησε ο Βαρδινογιάννης για να πάρει καμία φοροαπαλλαγή για να καλύψει τα ακάλυπτα και γιατί έτσι μπορεί, αφού έχει λεφτά και εσύ είσαι μαλάκας. Πλησιάζοντας προς την παραλία το κλίμα γινόταν όλο και πιο βαρύ. Όχι απραίτητα από τα καυσαέρια και την παρουσία των τανκς που κατέκλεισαν τη γύρω περιοχή. Ούτε και από τους 3.000 αστυνομικούς που κατέκλεισαν την περιοχή. Ήταν μάλλον από τον άπλετο πατριωτισμό, την ελευθερία και την περηφάνεια που ένιωθα για τη χώρα μου. Αυτή με τους πολίτες που κάθονται στιβαγμένοι πίσω από τα κάγκελα μη μπορώντας να κυκλοφορήσουν ελευθερα στην πόλη τους. Αυτή που δεν έχει λεφτά για να ταϊσει τα παιδιά της, να στηρίξει την παιδεία της, να πληρώσει τους εργάτες της αλλά οχιιιιι....παρέλαση θα κάνουμε και με το παραπάνω για να επιδείξουμε τη στρατιωτική μας δύναμη και ας μην έχουν λεφτά οι πολίτες να ζεστάνουν τα σπίτια  τους τώρα που έρχεται χειμώνας.

Πάντως οι πολίτες τα θέλουν μάλλον. Γουστάρουν κοροϊδία και σκλαβιά. Την ημέρα εκείνη δεν ακούστηκε ούτε ένα "ΟΧΙ". Αντίθετα ακούσαμε πολλά "Ναι σε Όλα" που συνηθίζεται τα τελευταία χρόνια. Μόνο κάτι γιαγιάδες είδα να φωνάζουν, που μάλλον αντιλαμβάνονται πολύ καλά τι γίνεται ενώ εμείς οι υπόλοιποι γουστάτουμε υποταγή. Γι' αυτά είμαστε, για να βλέπουμε τις παρελάσεις μας πίσω από τις κλούβες των ΜΑΤ, με ένοπλους μπάτσους να μη μας αφήνουν να κυκλοφορούμε ελεύθεροι να πάμε ούτε στα σπίτια μας. 

Η θέα μας στην παρέλαση και ο ένοπολος αστυνομικός

Φάτε τα λοιπόν και καλό χειμώνα.