Η πτώση της κυβέρνησης του Αντώνη Σαμαρά και του Ευάγγελου Βενιζέλου ήταν κάτι το
λίγο-πολύ αναμενόμενο. Η προσπάθεια σπίλωσης και λασπολογίας κατά των πολιτικών
τους αντιπάλων και κυρίως του Σύριζα κατά την προεκλογική περίοδο, ήταν κάτι το
επίσης αναμενόμενο. Η Nέα Δημοκρατία και το Πασοκ είχαν φροντίσει εξάλλου όλα
αυτά τα χρόνια να έχουν στο πλευρό τους κάποιους σημαντικούς συμμάχους για να
το καταφέρουν αυτό. Φρόντισαν επίσης μέσω των συμμαχιών να προστατεύσουν τα
κεκτημένα τους με οποιονδήποτε τρόπο. Ακόμη κι αν χρειαζόταν να μετατραπούν σε
σύγχρονους πατέρες της προπαγάνδας, ταυτιζόμενοι με τον Γκέμπελς της ναζιστικής
γερμανίας ακόμη κι αν χρειαστεί να γίνουν αυτό για το οποίο κατηγορούν τους
αντιπάλους τους. Τρομοκράτες.
