Αυτές τις χιονισμένες και κρύες ημέρες που το ψύχος της Αριάδνης κάνει επιδρομή στη χώρα μας, ακούω πολλούς γνωστούς μου να έχουν τον ίδιο προβληματισμό. "Ναι, αλλά είναι τόσο κρίμα για τους καημένους στους άστεγους. Μακάρι να μη χιόνιζε...". Άλλοι πάλι διατυπώνουν παρόμοιες σκέψεις για τους πρόσφυγες, ενώ πολλοί σκέφτονται το ίδιο για τα αδέσποτα ζώα.
Πράγματι, είναι λογικό να σκέφτεται κανείς τους άστεγους τέτοιες κρύες ημέρες. Δε μπορώ να φανταστώ τι νιώθει και πως επιβιώνει κάποιος εκεί έξω υπό αυτές τις συνθήκες.
