Τιμώντας την αλήθεια

Έκπληκτο το πανελλήνιο παρακολούθησε την συνέντευξη του Αντώνη Σαμαρά στην ΝΕΡΙΤ. Η έκπληξη βέβαια δεν προήλθε από κάποια δήλωση του πρωθυπουργού...Αυτό νομίζω ότι ήταν αναμενόμενο. Η έκπληξη προήλθε από το γεγονός ότι η συνέντευξη δεν ήταν...συνέντευξη, άλλα ένα ακόμη διάγγελμα του Αντώνη Σαμαρά με δύο διακοσμητικούς δημοσιογράφους για να φανεί σαν κάτι τέτοιο μιας και όλοι φαίνεται να έχουν ξεχάσει τι είναι αυτό που λέγεται συνέντευξη και πώς γίνεται.

Ο μύθος των Χριστουγέννων

Ο μύθος των Χριστουγέννων κρατιέται με τη βία απ’ τα παράθυρα και από τις πόρτες, κρεμασμένος σε πανύψηλα κι αφιλόξενα σύγχρονα σκυθρωπά κτίρια. Τον συντηρούν οι δραστηριότητες της αγοράς, τα συμφέροντα των εμπόρων, οι ανελεύθερες κυβερνήσεις και οι ακόμη πιο ανελεύθερες θρησκευτικές οργανώσεις, τέλος, οι αστοί και οι εργατικοί, πρόσφατοι μετανάστες στην αστική τάξη, που κατ’ ουσίαν κυβερνάν τον κόσμο μας, και που επιθυμούν θρησκευτικές αιτιολογίες και παραδόσεις για διασκέδαση, απόλαυση κι’ αμεριμνησία.

Ούτε για τα παιδιά, δεν έμειναν τα σύμβολα ανέγγιχτα. Κι αυτά ακόμη προσπαθούν να ονειρεύονται μέσα από τις εφιαλτικές ειδικές εκπομπές της τηλεόρασης, κι από ένα σπίτι που τις μέρες αυτές, δεν έχει να προσθέσει κανένα αληθινό αγαθό, ούτε υποδομή για μια γενναία ονειροπόληση -ονειροπόληση ενός κόσμου ιδανικού, που να τον κυβερνάει ο Χριστός και οι Άγιοι του, με αρχηγό τον Αη Βασίλη. Ιδιαίτερα στον τόπο μας, τα Χριστούγεννα γίνανε μέρες συναλλαγής και αυτοϊκανοποίησης. Ευκαιρία για μια ευρωπαϊκή παράσταση...

Η γέννηση του Χριστού παραμένει πια μια επέτειος άγονη και χωρίς αίσθημα. Και η Αθήνα, σαν καπνιστό τσουκάλι οινομαγειρείου χωρίς φωτιά και θέρμανση, ζεί την αγιότητα των ημερών, σκυθρωπά, άχαρα και κουρασμένα. Οι δρόμοι σκοτεινοί, φαντάζουν απείρως σκοτεινότεροι έτσι καθώς περιέχουν ολοένα και περισσότερο, αναίδεια, αναπηρία και ανανδρία.

Η δυστυχία ολοφάνερη στα μάτια των γερόντων, που φεύγουν κάθε μέρα από κοντά μας θλιμμένοι κι απροστάτευτοι, γνωρίζοντας καλά πια πως γεννήσανε λειψούς ανθρώπους και πολύ χιόνι, που ατέλειωτα θα τους σκεπάζει στους αιώνες. Τα κάλαντα, τα δώρα και οι αγιασμοί, δεν πείθουνε κανένα ότι προσφέρουνε αγάπη και παράδοση. Μόνο τα πρόσωπα μερικών παιδιών και μερικών γριών που περιφέρονται θλιμμένες, είναι ότι διαθέτει ο κόσμος μας, για ν’ αγαπάς τις μέρες τούτες.

Μ.Χ. Κυριακή 24 Δεκεμβρίου 1978

Η γέννηση του Χριστού και οι αμαρτίες των νεαρών μαθητών όταν παραβιάζουν τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας (απόσπασμα). Τα σχόλια του Tρίτου

Πηγή: http://www.manoshadjidakis.gr/

Τα "λεφτά" αισθήματα των Μ.Μ.Ε.

Σενάρια τρόμου για την επόμενη ημέρα στην περίπτωση μη εκλογής προέδρου από την παρούσα βουλή. Χάος στην χώρα σε περίπτωση εκλογής του ΣΥΡΙΖΑ. Ιπτάμενοι αναρχικοί που κάνουν παρκούρ στα μπαλκόνια σπέρνοντας την καταστροφή στην Αθήνα. Ειρηνικοί αστυνομικοί προσπαθούν να επαναφέρουν την τάξη. Που ακόμα ακόμα έχουν ανθρώπινο πρόσωπο και προσπαθούν γι' αυτό να "απεγκλωβίσουν" τους δυστυχισμένους Σύριους πρόσφυγες από την πλατεία συντάγματος(!). Και το κερασάκι στην τούρτα, μία σαΐτα που από τρολ γίνεται είδηση για κάποιους...

Το τοπίο της ενημέρωσης διαμορφώνεται κάπως έτσι στην ελλάδα. Όχι αποκλειστικά αυτές τις ημέρες εννοείται. Σουρεαλιστικές ειδήσεις υστερίας παράνοιας και προπαγάνδας παρακολουθήσαμε εκατοντάδες φορές τα τελευταία χρόνια. Χαρακτηριστικό η εκστρατεία τρόμου κατά του Σύριζα για άλλη μία φορά στις ευρωεκλογές που πέρασαν. Σενάρια απόλυτης καταστροφής είχαν κατακλύσει τους δέκτες και τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων για άλλη μια φορά. Το ίδιο παρατηρείται και σήμερα με την απόλυτη παράνοια ξεχειλίζει στους δέκτες και τα στόματα των "μεγάλων" δημοσιογράφων που απεγνωσμένα προσπαθούν να σώσουν ο,τι μπορεί να σωθεί πια.

"Βασίλης Κικίλιας για να ξεβρωμίσει ο τόπος!"

Σήμερα τα ξημερώματα η ελληνική αστυνομία προχώρησε σε μια επιχείρηση σκούπα διώχνοντάς τους Σύριους πρόσφυγες από την πλατεία συντάγματος, όπου και πραγματοποιούσαν την καθιστική τους διαμαρτυρία διεκδικώντας άσυλο από την ελληνική πολιτεία. Με εντολή του υπουργού δημόσιας τάξης Βασίλη Κικίλια, οι Σύριοι πρόσφυγες μεταφέρθηκαν αλυσοδεμένοι και χωρίς τα παπούτσια τους, μέσα σε κλούβες, ενώ τους έσπρωχναν βίαια τα ΜΑΤ.

Προφανώς και οι αστυνομικοί ανυπομονούσαν να δείξουν στους Σύριους πρόσφυγες το μέρος που θα περάσουν τα φετινά τους Χριστούγεννα. Από τον ενθουσιασμό τους άρχισαν να τους κλωτσάνε ενώ για να εκδηλώσουν την χαρά και την αλλαγή που θα έρθει στη ζωή τους τσάκισαν και πέταξαν όλα τα υπάρχοντα τους στην άκρη, δηλώνοντας πώς πλέον θα γίνει μία νέα αρχή στη ζωή τους.

Στρουθοκαμηλισμός για την κλιματική αλλαγή στη Νέα Ζηλανδία

Σε ένδειξη διαμαρτυρίας προς την περιβαλλοντική πολιτική της κυβέρνησης, εκατοντάδες πολίτες της Νέας Ζηλανδίας, λίγες ημέρες πριν, τοποθέτησαν τα κεφάλια τους μέσα στην άμμο θέλοντας να περάσουν ένα ξεκάθαρο μήνυμα προς την κυβέρνησή τους. "Βγάλτε τα κεφάλια σας έξω και κάντε κάτι χρήσιμο για την κλιματική αλλαγή!" φαίνεται να δηλώνουν οι αγανακτισμένοι πολίτες της χώρας, προγραμματίζοντας 12 διαφορετικές διαμαρτυρίες κατα μήκος της χώρας, την ίδια στιγμή που πραγματοποιούνταν οι διαλέξεις των Ηνωμένων Εθνών για το περιβάλλον στη Λίμα του Περού αποστέλλοντας ένα ξεκάθαρο μήνυμα. Οι μετριοπαθείς θέσεις της κυβέρνησης έχουν εξοργίσει τους Νεοζηλανδούς, που βλέπουν τη χώρα τους να λεηλατείται μέσω της εξόρυξης ορυκτού πετρελαίου θαλασσίων κοιτασμάτων.

Ο Χαράλαμπος Αθανασίου και η δικαιοσύνη

Η δικαιοσύνη τα τελευταία χρόνια προχωρά χέρι-χέρι με την κρατική αυθαιρεσία. Τις ημέρες αυτές βρήκε ακόμη εναν άξιο εκπρόσωπο.

Μετά από ώρες διαβουλεύσεων και μία απρόσμενη συναίνεση όλων των κοινοβουλευτικών κομμάτων εκτός της Νέας Δημοκρατίας και της Χρυσής Αυγής, η κυβέρνηση αποφάσισε να υποχωρήσει στην υπόθεση του Νίκου Ρωμανού ώστε να μπορεί να παρακολουθεί ελεύθερα τα μαθήματα της σχολής του. Μετά την προσθήκη Χαράλαμπου Αθανασίου, οι κρατούμενοι θα οφείλουν να φοράνε ηλεκτρονικό βραχιολάκι εντοπισμού ώστε να παρακολουθούν ελεύθερα τα μαθήματα τους. Προϋπόθεση η επιτυχής παρακολούθηση του 1/3 των μαθημάτων ανά εξάμηνο.

Ο κ. Χαράλαμπος Αθανασίου έπρεπε να οδηγήσει τον Ρωμανό στα όρια του ώστε να παραχωρηθούν τα δεδομένα στον κρατούμενο. Σαν υπουργός Δικαιοσύνης προτίμησε να

Ο "καλός" αστυνομικός και ο "κακός" κλέφτης.

Οι "καλοί" αστυνομικοί να βασανίζουν και οι "κακοί" κλέφτες να τιμωρούνται βάναυσα. Αυτό φαίνεται να επιθυμεί η ελληνική κοινωνία. Ακόμη κι αν η τιμωρία συνιστά τον θάνατο. Με αυτόν τον τρόπο καταδικάζει και τον Ν. Ρωμανό.

Παρατηρώντας όλες αυτές τις ημέρες όλο αυτό το μίσος που έχει συσσωρευθεί γύρω από το πρόσωπο του Ν. Ρωμανού θυμήθηκα κάτι που συνέβη παλιότερα και αποτέλεσε αφορμή για σκέψη και συζήτηση με την παρέα μου. Ήταν τέτοια εποχή, κοντά Χριστούγεννα και είχαμε μαζευτεί όλοι οικογενειακώς, αδέλφια, ξαδέλφια, θείοι, θείες και γιαγιάδες. Ανάμεσα στα υπόλοιπα μέλη της οικογενείας ήταν και ο μικρός μου ξάδελφος, που ετοιμαζόταν να πάει στο νηπιαγωγείο. Ο θείος μου τον είχε όλη μέρα στα πόδια του και έπαιζε μαζί του. Αγαπημένη τους δραστηριότητα ήταν η ζωγραφική. Συνήθως ο θείος μου ζωγράφιζε μία εικόνα και ύστερα την έδινε στο μικρό μου ξαδελφάκι λέγοντας του ιστορίες.