Ντροπή

Ο υπουργός Δικαιοσύνης και πρώην 

εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Χαράλαμπος Αθανασίου.

Η δικαοσύνη αποφάνθηκε. Τα αφεντικά αθωώθηκαν για άλλη μία φορά. Χαμένοι μόνο οι εργάτες, οι μετανάστες, η φτώχεια. Κάποιοι άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Κάποιοι άλλοι όμως κάνουν τα στραβά μάτια και σφυρίζουν ανέμελα. Αυτοί οι άνθρωποι, από διάφορες θέσεις, ας πούμε τυχαία αυτή του εισαγγελέα του Αρειου Πάγου  ή του υπουργου δκαιοσύνης, όταν είχε έρθει η ώρα εξυπηρέτησαν τους δικούς τους, έβγαλαν εμπόρους ναρκωτικών από τη φυλακή και έκρυψαν αυθαίτερα σπίτια. Για αυτά και για άπειρα άλλα δεν υπάρχει καμία δικαιολογία. Και φυσικά εκ μέρους τους δεν πρόκειται να υπάρξει ποτέ το παραμικρό δίκαιο και η παραμικρή ντροπή.

Αυτά έκαναν και αυτά συνεχίζουν και κάνουν. Αυτό είναι το παιχνίδι τους και αυτή η αποστολή τους. Πάση θυσία πρέπει να συντηρήσουν το σύστημα που τους δίνει τροφή για να επιζήσουν και να κρατηθούν στη θέση που βρίσκονται. Γιατί έτσι και πέσουν τους θα είναι ένα τίποτα και στη χειρότερη να καταλήξουν φυλακή. Γι' αυτό πατάνε σε εκατόμβες νεκρών που βυθίζονται κάθε μέρα στο Αιγαίο. 

Προς το παρόν λοιπόν η δικαιοσύνη, ότι και να αντιπροσοπεύει και όσο ανεξάρτητη κι αν θέλει να αυτοπροσδιορίζεται, αποφάσισε να αθωώσει τα αφεντικά στην υπόθεση της Μανωλάδας και να βάλει στο αρχείο το συμβάν στο Φαρμακονήσι. Δε θα μπορούσε να κάνει και αλλιώς γιατί αυτά τα χέρια των αφεντικών και των Λιμένικών ή των όποιων Λιμενικών είναι αυτά που τους ταϊζουν. Και το χέρι που σε ταϊζει δε το δαγκώνεις. 

Στην σύγχρονη Ελλάδα ισχύει σίγουρα το καρμικό ρητό που λέει πώς ότι δίνεις παίρνεις. Ας ρωτήσουμε και τους διάφορους μετανάστες τι άποψη έχουν για το παρακάτω:

Και ας σκεφτούμε τι έχουμε δώσει κι εμείς οι καθημερινοί άνθρωποι και τι πήραμε...Δε χρειάζεται να το πω νομίζω.

Αηδία

Ύβρη και προσβολή θεωρεί η κ. Βούλτεψη, κυβερνητικός εκπρόσωπος, να ασχολούμαστε   με τις απολυμένες καθαρίστριες του υπουργείου εξωτερικών όταν υπάρχουν στην χώρα μας 1,5 εκατομμύρια άνεργοι. Βέβαια η κ. Βούλτεψη "ξεχνά" ότι η κυβέρνηση στην οποία συμμετέχει είναι υπαίτια των ποσοστών ανεργίας αφού έχει φροντίσει να μην αφήσει υπάλληλο για υπάλληλο στο δημόσιο. Αλλά αφού τη συμφέρει να το πει το λέει. Άσχετο αν στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα επίκεινται κι άλλες απολύσεις στον χώρο της εκπαίδευσης. Άσχετα αν μας λέει εμμέσως πλην σαφώς ότι αδιαφορεί για κάποιους συγκεκριμένους εργαζόμενους ενώ ξαφνικά την ενδιαφέρει η μοίρα του 28% της χώρας που δεν έχει δουλειά. Και άσχετα αν η συγκεκριμένη κυρία κάνει ότι περνάει από το χέρι της για να συντηρήσει ένα πολιτικό σύστημα και μία κυβέρνηση που χωλαίνει.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι η επιμονή και ο αγώνας των καθαριστριών ενοχλεί τόσο την κ. Βούλτεψη, όσο και την κυβέρνηση. Ενοχλεί και την δικαιοσύνη που καταδίκασε τον αγώνα των απολυμένων με την τελευταία απόφαση του Αρείου Πάγου. Τους ενοχλεί η αλληλεγγύη του κόσμου και οι ενωμένες φωνές που ακούστηκαν στην πλατεια συντάγματος πριν λίγες ημερες κατά τη συναυλία με την Χάρις Αλεξίου. Τους ενοχλεί το δίκαιο γιατί ξέρουν ότι η μόνη ύβρης και η μόνη προσβολή για τους πολίτες και το πολίτευμα είναι οι ίδιοι.

Κάτι τέτοιοι άνθρωποι μου προκαλούν πραγματικά αηδία. Πρώτα από όλα για το θράσσος και τη χυδαιότητά τους. Δεύτερον γιατί οι απόψεις τους δεν αποκλίνουν αλλά δίνουν και τροφή σε άλλα αποβράσματα όπως το παρακάτω:

Μετά από αυτά και μετά από όχι και ιδιαίτερη σκέψη μπορούμε να επαναπροσδιορίσουμε το τι αποτελεί ύβρη και προσβολή. Ας το συνειδητοποιήσουμε εμείς γιατί μισάνθωποι και υποκριτές σαν την κ. Βούλτεψη δε θέλουν να το συνειδητοποίησουν και ούτε να αλλάξουν. Ας τους αλλάξουμε εμείς.