Αυτές τις ημέρες ζούμε ιστορικές στιγμές στην Ελλάδα. Ιστορικές και μοναδικές για διάφορους λόγους. Έχουμε κατ' αρχάς τη διάλυση της Χρυσής Αυγής, ένα ναζιστικό μόρφωμα που στοίχειωνε την χώρας μας τα τελευταία 26 χρόνια. Ο αρχηγός της και τα κορυφαία στελέχη της πιάστηκαν και θα οδηγηθούν στη δικαιοσύνη και πιθανότατα στη φυλακή (;). Η εγκληματική οργάνωση φαίνεται να βρίσκεται σε σύγχυση και τα σενάρια που ακούγονται είναι διάφορα.
Η δεύτερη ευχάριστη έκπληξη, αφορά την ελληνική δικαιοσύνη. Ε-ΠΙ-ΤΕ-ΛΟΥΣ! Επιτέλους το κράτος απέδειξε ότι δεν είναι μπάχαλο και μπορεί να κάνει καλά τη δουλειά του άμα υπάρχει θέληση. Το θέμα είναι ποιος πρέπει να έχει θέληση για να γίνουν όλα αυτά...Σε λίγα 24ωρα πάντως αποδείχτηκε ότι όλα μπορούν να δουλέψουν ρολόι. Υπήρχαν βέβαια κάποιες μικρέεεεεες λεπτομέρειες που δε δικαιολογούν το κράτος, την πολιτεία και τη δικαιοσύνη. Όπως για παράδειγμα ότι η Χ.Α. δρούσε από το 1987, ή ότι είχαν προηγηθεί αρκετοί άλλοι φόνοι, επιθέσεις, τραμπουκισμοί, απειλές προς πάσα κατεύθυνση. Έστω και αργά υπήρξε δράση. Έστω και αν η ανάλογη νομοθεσία υπήρχε από το 2001. Έστω κι αν έπρεπε να πέσει πολύ αίμα. Αλλά το ελληνικό αίμα φάνηκε να αποτελεί τη σταγόνα που έκανε το ποτήρι να ξεχειλίσει. Σε άλλες περιπτώσεις ο Σαμαράς έκανε τα στραβά μάτια. Όλα δείχνουν πάντως πως η κυβέρνηση περίμενε την κατάλληλη στιγμή για να δράσει. Κι εδώ βρίσκεται το ζουμί της υπόθεσης.
Έρχεται λοιπόν μία μέρα σαν κι αυτή που η Νέα Δημοκρατία, αυτοπαρουσιάζεται στην Ελλάδα σαν ήρωας, που πολέμησε την Χρυσή Αυγή εξ αρχής και τελικά πέτυχε τον στόχο της. Για να μην είμαστε και αφελείς όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε τα συμβάντα των τελευταίων μηνών αλλά και χρόνων. Πρώτα απ' όλα ας μη ξεχνάμε τους πόσους αντιφασιστικούς και κοινωνικούς αγώνες έχουν προηγηθεί τα τελευταία χρόνια. Αυτούς που κατέκρινε τόσα χρόνια η κυβέρνηση παίζοντας τα πολιτικά της παιχνίδια προστατεύοντας τη Χ.Α. Ας μη ξεχνάμε την κάλυψη της, τη μη προσφυγή στη δικαιοσύνη, το άσυλο που έδινε η αστυνομία αλλά και την συνεργασία που υπήρξε αποδεδειγμένα μεταξύ τους. Δεν δίστασε να κάνει πόλεμο στην αντιπολίτευση, από την οποία απειλείται και στην αριστερά γενικότερα, βάζοντας μπροστά την περίφημη Θεωρία των δύο άκρων. Τώρα που η ακροδεξιά κυβέρνηση έφαγε τους φασίστες που είναι αυτή η θεωρία; Λαζαρίδη που χτυπιόσουνα στα στούντιο του ΣΚΑΙ; Η κυβέρνηση βέβαια λέει καταδικάζει τη βία απ' όπου κι αν προέρχεται. Τόσο καιρό γιατί θάφτηκαν λοιπόν τόσες δικογραφίες, κατηγορίες, περιστατικά βίας της Χ.Α.; Τι έχει να πει η κυβέρνηση για τα δικά της κατορθώματα, όπως τα βασανιστήρια στα κέντρα κράτησης μεταναστών, ή για τα παιδιά στο Βελβεντό; Ο κ. Δένδιας μοιάζει σαν αδίστακτος τιμωρός της Χ.Α. ωστόσο δεν έχει πράξει και λιγότερα. Η βία είναι βία. Για κάποιους φαίνεται όμως να μπαίνει σε μία ζυγαριά και να καταδικάζουν τη βία που τους συμφέρει. Ακόμα και έτσι λοιπόν η κυβέρνηση φάσκει και αντιφάσκει. Κλείνει τα μάτια και αδιαφορεί για τη βία της σκληρής μνημονιακής πολιτικής που ξηλώνει τις ζωές εκατομμυρίων πολιτών καθημερινά.
Τα φωτοσοπαρισμένα πρόσωπα των συλληφθέντων του Βελβεντού
Ας μη ξεχάσουμε ακόμη τους πολιτικούς της κυβέρνησης που αρέσκονταν στην ύπαρξη ενός νεοναζιστικού κόμματος. Δεν υπήρξαν λίγες οι αναφορές για πιθανή συνεργασία Χ.Α.- Ν.Δ. και ουκ ολίγες ήταν και οι περιπτώσεις γλειψίματος ή το χάιδεμα στα αυτιά. Όλα μοιάζουν με ένα καλοστημένο επικοινωνιακό παιχνίδι. Και σε αυτό συνέβαλαν με τον τρόπο τους και άλλοι με κυριάρχα τα Μ.Μ.Ε. Το ΣΚΑΙ για παράδειγμα, που πριν τη δολοφονία έδειχνε να τρέφει ιδιαίτερη συμπάθεια τον τελευταίο καιρό στη Χ.Α., έρχεται τις τελευταίες μέρες να αποκαλύψει (μα τι σοκ!!!) ότι από πίσω κρύβεται μια καλοσχεδιασμένη εγκληματική οργάνωση και να προωθεί σε κάθε περίπτωση την κυβέρνηση καλύπτοντας την και συνοδεύοντας την στο πολιτικό της παιχνίδι.
Η Χ.Α. μοιάζει με ένα πιόνι στην περίπτωση αυτή το οποίο η κυβέρνηση αξιοποίησε για να καλύψει βρώμικες ενέργειες της, μέχρι που ήρθε η ώρα να το θυσιάσει γιατί δε της χρειαζόταν άλλο. Με την επικείμενη μάλιστα προεδρία στην Ε.Ε. της Ελλάδας από το 2014 και τους σκληρούς όρους που τέθηκαν από πλευράς Ε.Ε. περί της ύπαρξης οργανώσεων όπως η Χ.Α., η τελευταία έμοιαζε μόνο παρείσακτη στα μάτια της κυβέρνησης. Κάτι που όλη οι υπόλοιπη χώρα το είχε διαπιστώσει χρόνια τώρα, ενώ κάποιοι κρύβονταν πίσω από το δάκτυλό τους και συνεχίζουν να το κάνουν.
Η κυβέρνηση λοιπόν πράττει τα αυτονόητα. Το θέμα είναι εμείς πότε θα πράξουμε επιτέλους το αυτονόητο να την καταδικάσουμε με την ψήφο ή τη φωνή μας; Θα τους αφήσουμε να μας κρατούν όπως έκαναν τόσο καιρό με το ζήτημα της Χ.Α., σε μία ακόμη αυταπάτη τους;
Οι μάσκες πάντως φαίνονται να πέφτουν και ο καθένας κρίνεται από τις πράξεις τους. Ο Σαμαράς ξεπλένει τα χέρια του από τη φασιστική βρωμιά που ήταν βουτηγμένα και θέλει να συνεχίσει σαν ήρωας με όπλο το ψέμα, τη λάσπη και την υποκρισία, σέρνοντας τη χώρα στο να δεχτεί ένα τρίτο μνημόνιο, ριζώνοντας την κρίση και αποικοδομόντας τις ζωές μας κι άλλο. Θα τους το επιτρέψεις για άλλη μία φορά;
