Οι μαλακίες πληρώνονται ακριβά. Ξαφνικά, εκεί που ήσουν αραχτός, ήρεμος και που πίστευες ότι τίποτα δε θα μπορούσε να πάει στραβά, έρχεται μία μέρα που ο κώλος σου παίρνει φωτιά και ο θρόνος σου και όλη η χώρα μοιάζει με μία κόλαση πλέον. Στην πραγματικότητα τόσο καιρό στα σκατά κολυμπούσες απλά δεν ήθελες ούτε να το σκέφτεσαι και σφύριζες ανέμελα.
Δε ξέρω αν είμαι ο μόνος που το πιστεύει και το παρατηρεί αλλά στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια πάντα έτσι γίνεται. Υπάρχουν τα καμπανάκια που κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου αλλά κανείς δε τα ακούει μα όταν το κακό γίνει, όταν ο κόμπος φτάσει στο χτένι, όλοι επαναστατούν και θυμούνται ότι έχουν δικαιώματα. Θυμούνται ότι είναι άνθρωποι, ενώ τόσο καιρό μόνο μοσχάρια θα τους χαρακτήριζες.
Έτσι και τώρα, στα πανεπιστήμια άρχισε να συσπειρώνεται κόσμος γύρω από τα ζητήματα που προκύπτουν γύρω από τους διοικητικούς. Ξαφνικά πολλοί συνειδητοποιούν ότι το πανεπιστήμιο και η παιδεία έχει υποβαθμιστεί, ενώ τόσα χρόνια αυτά τα προβλήματα ξεφύτρωναν σαν μανιτάρια και μας έτρωγαν μέρα με τη μέρα. Τότε όμως όλοι πήγαιναν και τα 'σπαγαν στα πάρτι της ΔΑΠ και αδιαφορούσαν. Και τώρα αυτό κάνουν οι περισσότεροι φυσικά. Γι' αυτό και προβλέπεται σφαγή σε λίγο καιρό. Αναμένουμε την αντίδραση και τις εξελίξεις.
Και με τις απεργίες των καθηγητών έτσι έγινε, ενώ το σχολείο και το εκπαιδευτικό σύστημα σάπιζε εδώ και καιρό, ενώ έκλειναν σχολεία, ενώ η παιδεία υποχρηματοδοτούνταν όλο και πιο πολύ. Τώρα όλοι συνειδητοποίησαν ξαφνικά οτι όλα αυτά συμβαίνουν. Το ίδιο και με την υγεία, όταν επί χρόνια βλέπαμε ανθρώπους να στοιβάζονται, να μην υπάρχουν ούτε γάζες, τα φακελάκια να πάνε και να 'ρχονται, τότε δεν υπήρχε τέτοια κινητοποίηση. Τώρα όλοι, παντού, ζητάνε τα δεδομένα και έχουν μαλάκες σαν τον Άδωνι απέναντί τους να τους κάνει κωλοδάχτυλο με περίσσιο θράσος. Τα ΄θελες και τα 'παθες.
Με την ΕΡΤ, φτάσαμε στο έσχατο σημείο από την άλλη. Οι δημοσιογράφοι της έπρεπε να απολυθούν για να κάνουν καλά τη δουλειά τους και να παρουσιάσουν τα καλύτερα προγράμματα ever και να δείξουν πώς πρέπει να είναι η δημόσια και ελεύθερη τηλεόραση και ραδιοφωνία. Τώρα εύγε. Άντε να την ξανανοίξουμε βέβαια.
Ο Αλεξ έπρεπε να πεθάνει για να ξεσπάσει το κίνημα κατά της αστυνομικής βίας και ο Φύσσας για να ξαφνιαστούν όλοι με τη Χρυσή Αυγή (και να την κάνουν σίριαλ στην τηλεόραση) που βρομούσε τα τελευταία 20+ χρόνια με τις αντιφασιστικές διαδηλώσεις να είναι άπειρες, την αριστερά και κόσμο και κοσμάκη να σκούζει. Άλλα όμως ήταν τα σχέδια...
Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ έπρεπε να μας ληστέψουν και να μας πάρουν τη ζωή για 30 χρόνια, για να περάσουν στην παρακμή και να αρχίσουν να απομακρύνονται σταδιακά από την πολιτική σκηνή και την κυβέρνηση. Και σε αυτό αναμένουμε όμως και σταυρώνουμε τα δάχτυλα γιατί η βλακεία μας κυριεύει ακόμη.
Τα παραδείγματα πάμπολλα και τα βλέπουμε γύρω μας καθημερινά. Η διαπλοκή, η διαφθορά και τα σκάνδαλα είναι γύρω μας, τα βλέπουμε και κάνουμε τα στραβά μάτια. Οι ζωές μας, η ελευθερία και τα δικαιώματά μας συρικνώνονται μέρα με τη μέρα αλλά εμείς εκεί. Ο Έλληνας πρώτα πράττει και μετά σκέφτεται και στο τέλος την πατάει πάντα και το ξέρει. Αλλά συνεχίζει ακάθεκτος και επιμένει εκέι. Δεν πειράζει, αν δε πάθεις δε θα μάθεις λένε. Ας ελπίσουμε να ισχύει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου