Που να βρω ένα φιλαράκι...

Μεταλλάξεις, χωρισμοί, συμβιβασμοί και οι νέες συμμαχίες της κυβέρνησης.

Οι καιροί αλλάζουν και οι κυβερνήσεις μεταλλάσσονται σε ανύποπτο χρόνο. Μαζί με αυτές τις αλλαγές, χρόνιες φιλίες και συμμαχίες γκρεμίζονται, ενώ άλλες νέες εμφανίζονται. Στο Hall Of Fame της πολιτικής κωλοτούμπας, δεν άργησε να προσχωρήσει ο Αλέξης Τσίπρας και το επιτελείο του σε ελάχιστο χρονικό διάστημα από την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας. Ο πρωθυπουργός που θα έσκιζε τα μνημόνια και θα άλλαζε την Ευρώπη, είναι αυτός που κατάφερε μέσα σε έξι μήνες κανεί στροφή 180 μοιρών από τις προεκλογικές του δηλώσεις, να φέρει ένα νέο μνημόνιο, το ασφυκτικότερο μεταξυ των τριών που έχουν υπογραφεί, να κηρύξει εσωκομματικό πόλεμο εντός του κόμματος του, οδηγώντας το σε διάσπαση και να τερματίσει φιλίες και συνεργασίες χρόνων. 

Μέσα στους πρώτους μήνες της διακυβέρνησης το Μέγαρο Μαξίμου φάνηκε περισσότερο πρόθυμο να παίρνει εντολές και να συνομιλεί με τους εταίρους παρά με τους ίδιους πολίτες, που τους πρώτους μήνες της διακυβέρνησης φάνηκαν να στηρίζουν κατά πλειοψηφία την Ελληνική κυβέρνηση. Έπειτα,
με το δημοψήφισμα, αποτυπώθηκε  η απόλυτη αγανάκτηση των πολιτών κατά των πολιτικών της λιτότητας που εφαρμόστηκαν στην χώρα. Η απάντηση στην απόφαση του Ελληνικού λαού ήταν μια διαστρεβλωτική παρερμηνεία του δημοψηφίσματος και ένας συστηματικός εκφοβισμός και προπαγάνδα εκ μέρους θεσμών, συστημικών μέσων ενημέρωσης, των τραπεζών και της επιχειρηματικής ελίτ της χώρας, περί εξόδου από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το τέλος γνωστό. Ο Αλέξης Τσίπρας υπέκυψε στις πιέσεις προδίδοντας την απόφαση του λαού. Το βράδυ της νίκης του ΟΧΙ, ο Γιάνης Βαρουφάκης μπήκε ενθουσιασμένος στο γραφείο του πρωθυπουργού αλλά τον βρήκε σκεπτικό και στα όρια της κατάθλιψης. Τότε αποφάσισε να παραιτηθεί από την θέση του υπουργού Οικονομικών τερματίζοντας την συνεργασία τους.

Λίγες εβδομάδες αργότερα η υπογραφή της νέας συμφωνίας- τρίτου μνημονίου ήταν γεγονός. Μια νέα κατάσταση άρχισε να διαμορφώνεται εντός της κυβέρνησης, κάτι που άρχισε να διευρύνει ακόμη περισσότερο τα ήδη υπαρκτά ρήγματα εντός του ΣΥΡΙΖΑ. Η σταθερή προσήλωση στελεχών του κόμματος στις προεκλογικές διακυρήξεις προκάλεσε τριγμούς εντός της κυβέρνησης και η διάσπαση εντός του κόμματος φαινόταν αναπόφευκτη. Χαρακτηριστική η στάση που υπέδειξαν στελέχη απέναντι στην, αμφιλεγόμενης αποδοχής, Ζωή Κωνσταντοπούλου, αλλά και προς τα στελέχη της Αριστερής Πλατφόρμας. Οι υπαινιγμοί και οι σαφείς δηλώσεις περί εξόντωσης των «αντιφρονούντων» εντός του κόμματος έκαναν την εμφάνισή τους και άρχισαν να στοιχειώνουν την «Πρώτη Φορά Αριστερά» κυβέρνηση.

Χαρακτηριστική επίσης η πλήρης αποσιώπηση και αδιαφορία της κυβέρνησης για το πόρισμα της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου χρέους, σύμφωνα με το οποίο το χρέος και οι συμφωνίες που έχει υπογράψει η χώρες μας είναι παράνομα, αθέμιτα, απεχθή και μη βιώσιμα και αμφισβητούνται σύμφωνα με διατάξεις του Διεθνούς Δικαίου, ακόμη και με τα καταστατικά και τους όρους του ίδιου του ΔΝΤ. Κάτω από την πίεση των εταίρων μας και υπό το καθεστώς του Τρίτου Μνημονίου η κυβέρνηση δεν έδειξε ούτε μια στιγμή πρόθυμη να αξιοποιήσει το πόρισμα, φτάνοντας μάλιστα τις ημέρες αυτές να καταργήσει την επιτροπή.

Που είναι, λοιπόν, η αριστερή κυβέρνηση που θα ακύρωνε τα μνημόνια; Συνομιλεί με τους θεσμούς αποσπώντας πλέον την απόλυτη εύνοια και εμπιστοσύνη τους. Που είναι η κυβέρνηση που διαλαλούσε τον χωρισμό κράτους και εκκλησίας; Κάνει τραπεζώματα στα σπίτια του Ιερώνυμου και επιτρέπουν την εκκλησία να αποφασίζει για θέματα παιδείας. Που είναι η κυβέρνηση που θα «συγκρουόταν με τους τσιφλικάδες»; Πάει με μαζί τους στα γήπεδα, τους χτίζει νέα και τους χαρίζει φιλέτα γης. Που είναι η κυβέρνηση που θα κυνηγούσε την διαπλοκή; Οργανώνει δείπνο με τον Γιάνη Στουρνάρα, που θα του ανακεφαλοποιήσουν τις τράπεζες.

H «Πρώτη φορά αριστερά κυβέρνηση» επέλεξε τον δρόμο του συμβιβασμού. Ένα συμβιβασμό που μόνο έντιμος δεν είναι, όσο κι αν προσπάθησαν να τον βαφτίσουν έτσι. Πρόκειται για έναν συμβιβασμό στασιμότητας, ότι τίποτα δε θα αλλάξει, παρά μόνο προς το χειρότερο. Και η ελπίδα έρχεται. Όχι για εμάς. Για τους νέους φίλους του Αλέξη.