Εσείς κυρία Γιάννα είστε Charlie;

Έχει περάσει σχεδόν ένας μήνας από την πολύνεκρη επίθεση στο περιοδικό Charlie Hebdo, που όχι μόνο στοίχισε τη ζωή σε 11 άτομα αλλά αποτέλεσε κι ένα τεράστιο πλήγμα στην ελευθερία του τύπου ταρακουνώντας ολόκληρο τον κόσμο. Στην ελληνική πραγματικότητα παρά τα αρχικά κροκοδείλια δάκρυα πολλών δε φαίνεται να άλλαξαν και πολλά. Μόνο που στην χώρα μας οι επιθέσεις κατά του τύπου δε γίνονται (στις περισσότερες περιπτώσεις) με σφαίρες αλλά με αγωγές και μηνύσεις...

Ο λόγος για την αγωγή της κυρίας Γιάννας Αγγελοπούλου- Δασκαλάκη που στράφηκε νομικά κατά του ανεξάρτητου δημοσιογραφικού περιοδικού Unfollow καθώς της προκάλεσε «ψυχικό πόνο και στεναχώρια, την δυσφήμησε βάναυσα σε δεκάδες χιλιάδες πρόσωπα στην Ελλάδα και το εξωτερικό» διαταράσσοντας επίσης την «κοινωνική και ψυχική» της ισορροπία με το δημοσίευμα «Γιάννα Αγγελοπούλου Oil» που φιλοξενήθηκε στο τεύχος του περασμένου Ιανουαρίου του περιοδικού. Στο ρεπορτάζ ο συντάκτης του, Λευτέρης Χαραλομπόπουλος, αναφέρεται  στα επιχειρηματικά «ανοίγματα» του ζεύγους Αγγελόπουλου στον χώρο της εκμετάλλευσης των Ελληνικών υδρογονανθράκων και του φυσικού αερίου στο Ιόνιο και στα Νότια της Κρήτης ενώ θίγονται παράλληλα οι επαφές που έχουν αναπτυχθεί μεταξύ της γνωστής οικογενείας επιχειρηματιών με την νέα κυβέρνηση. Να αναφέρουμε εδώ οτι σύμφωνα με το δημοσίευμα  του περιοδικού, η παραχώρηση των θαλάσσιων οικοπέδων έχει δρομολογηθεί για  τον Ιούνιο του 2015 εξού και τα φλερτ με τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ.

Με τη μηνυτήρια αναφορά που κατατέθηκε στις 16/1/15 και κοινοποιήθηκε στο περιοδικό μία ημέρα μετά τις εκλογές, στις 26/1/15, η κυρία Γιάννα Αγγελοπούλου ζητάει το ποσό των 800.000 €, αξιώνοντας επίσης 80.000 € για κάθε φορά που το Unfollow αναφέρεται στο όνομα της με τρόπο δυσφημιστικό (κατά την κρίση της) ή/και χρησιμοποιεί φωτογραφίες της, επιδιώκοντας έτσι την οικονομική του εξόντωση.

Δεν είναι φυσικά η πρώτη φορά που το συγκεκριμένο έντυπο, αλλά και η ελευθερία  του  

τύπου εν γένει, δέχεται τα πυρά επιχειρηματιών ή της κυβέρνησης. Οι τελευταίοι είθισται να 

στρέφονται νομικά κατά κύριο λόγο εναντίον δημοσιογράφων που μπορεί με τα ρεπορτάζ τους να θίξουν το γόητρο ή τα επιχειρηματικά τους σχέδια. Να σημειώσουμε σε αυτό το σημείο ότι η Ελλάδα από το 2013 έχει κατρακυλήσει 15 θέσεις στην παγκόσμια κατάταξη για την ελευθερία του τύπου και σήμερα βρίσκεται στην 99^η θέση στο σύνολο 180 χωρών, κάτω από μοναρχίες χώρες με ολιγαρχικά καθεστώτα.

Γνωστές είναι οι δικαστικές περιπέτειες του Unfollow με τον επιχειρηματία Δημήτρη Μελισσανίδη ο οποίος όχι μόνο επιχείρησε να φιμώσει και να φαλιρίσει οικονομικά το περιοδικό, αλλά δε δίστασε να απειλήσει τη ζωή και την οικογένεια του συντάκτη Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου, για ρεπορτάζ που αφορούσε το λαθρεμπόριο πετρελαίου από την εταιρία Aegean Oil συμφερόντων Δημητρίου Μελισσανίδη φυσικά. Τις επιθέσεις κατά της ελευθερίας του τύπου έρχονται να συμπληρώσουν δεκάδες άλλα περιστατικά όπως οι ανάλογες περιπέτειες του δημοσιογράφου Κ. Βαξεβάνη, το μαύρο που επέβαλε η κυβέρνηση στην ΕΡΤ το 2013, η δολοφονική επίθεση κατά του δημοσιογράφου Σωκράτη Γκιόλια το 2010, αλλά και η προσπάθεια φίμωσης ακόμη και μπλόγκερ όπως ο Πιτσιρίκος και ο Πατήρ Παστίτσιος.

Στον απόηχο της αιματηρής επίθεσης στο Παρίσι θα έπρεπε να είχαν επαναπροσδιοριστεί οι αξίες που σχετίζονται με την ελευθερία της έκφρασης και συνάμα του τύπου. Σε μια λαβωμένη Ευρώπη και μια Ελλάδα που στα χρόνια του μνημονίου ο συγκεκριμένος χώρος έχει πληγεί βάναυσα, κάποιοι θέλουν να βάλουν πιο βαθιά το μαχαίρι υψώνοντας ειρωνικά καρτέλες που αναγράφουν Je suis Charlie. Η κυρία Αγγελοπούλου δεν κράτησε κανένα καρτελάκι φυσικά αλλά αφήνει άλλα να εννοηθούν... Εσείς κ. Γιάννα είστε Charlie;